Daar zijn we weer.
Zo! Dat is lang geleden.
Onze zoon is nu 4,5 jaar en we dachten heel lang dat ons gezinnetje compleet was. Dachten, met nadruk, omdat ik af en toe ook nog wel twijfelde. Mijn man had het af en toe over dat hij nog wel een dochterje zou willen, maar ik dacht dat hij er over grapte. Vrijdag toch maar even een serieus gesprek begonnen, want als een van ons nog wil moeten we dat wel bespreken. En niet een beetje lacherig over laten gaan. Bleek dat hij best nog wel wilde. Ik twijfel(de) nog altijd een beetje, maar mij lijkt het ook wel prachtig. Mocht het lukkken dan zit er wel een aantal jaar tussen the newborn en onze zoon, maar ook dat lijk ik nu niet meer erg te vinden. We gaan ervoor en kijken of het ons nog een keer gegund is. Moet wel weer alles opnieuw aanschaffen, maar dat is een kleine moeite toch? Mijn man zat al te bedenken wie waar een kamertje gaat krijgen en hoe de kleine moet gaan heten. Erg voorbarig, maar wel leuk! Nu maar eens kijken hoe BB ook weer werkte en hoe ik ook al weer mijn ovulatie bereken... :S
reacties (0)