Het begon dus op Zondag 9 januari, bij het uit bed stappen... Een plasje vocht verloren en ik dacht dat het slijmvlies was omdat daarna niets meer volgde. Het bleek Vruchtwater te zijn en ik moest maandag naar het ziekenhuis voor een controle. Alles was ok, maar als de kleine zich niet zelf nog aandiende de komende 24 uur zou ik worden ingeleid.
Dat was dan ook dinsdag morgen het geval. Nadat ik weer was nagekeken (ontsluiting 0,0) en het infuus was geinstalleerd kon de inleiding beginnen (8:30). Om 12 uur had ik 3 cm ontsluiting, Wow dat schoot nog niet echt op dus, helemaal niet toen bleek dat ik om 14:30 pas 4 cm ontsluiting had. Als dit zo door zou gaan zou de kleinen niet eens op 11-1-11 geboren worden... Mijn man ging toch maar even naar huis om te kijken hoe het met de hond was en in tussentijd laaide de weeen op. Om 4 uur (mijn man kwam net binnen) waren de weeen al erg krachtig en had ik nog niet echt een manier gevonden om ze zo comfortabel mogelijk op te vangen. De ontsluiting werd bekeken en ik bleek 6 cm te hebben. Omdat de weeen met de seconde heftiger werden en ik al een infuus had vroeg ik om de pijnpomp. Dat kon ik nog net... De eerste 3 keer heeft de verpleegkundige op de knop gedrukt (wat eigenlijk niet mag) omdat ik daar al niet meer toe in staat was. De weeen hadden inmiddels nog geen tussenpozen van 1 seconde... een echte weeenstorm dus. Mijn man heeft daarna ook nog een keer gedrukt op de pijnpomp. Uiteindelijk heb ik zelf 2 keer kunnen drukken tot ik persdrang kreeg. De verpleegkundige merkte dit en riep de vereloskundige. Na de controle bleek ik al 10 cm ontsluiting te hebben, om 16:45 uur. En mocht ik gaan persen, ik was dus binnen 45 minuten van 6 naar 10 cm ontsluiting gegaan!!!
Het persen heeft niet lang geduurd, zo'n 25 minuten en Joris was geboren! Ik heb wel een knip gehad omdat het zo snel was gegaan en de spier geen kans had om voldoende te rekken. Maar mijn kleine man was er.
Helaas kwam toen de moederkoek niet los en ben ik rond half 7 naar de OK gebracht om deze daar te laten verwijderen, ze gingen daar ook hechten. Ik heb toch nog een ruggeprik gekregen om te verdoven. Tussen 8 en half 9 werd ik de kraamafdeling binnengereden en waren mijn ouders, schoonouders en schoonzus al aanwezig. Zij hadden al kennis gemaakt met Joris en waren natuuurlijk super blij.
Ik moest de nacht in het ziekenhuis blijven maar mocht de volgende dag om 14:00 uur naar huis.
Nu is het wennen, aftasten maar zeker ook het genieten begonnen.
Liefs Fanny
reacties (0)