Eerste echo

Vandaag dus onze eerste echo. Om 9:15 mochten we ons melden en we waren keurig op tijd aan de beurt. Nadat ik deze week echt heel veel last van misselijkheid had s'morgens en ik natuurlijk een late ovulatie had in de maand dat we zwanger raakten had ik het al kunnen voorspellen: We zijn minder ver dan gedacht. In plaats van 11 weken en 3 dagen, zijn we op 10 weken en 2 dagen gezet. Maar dit maakt voor ons helemaal niets uit, want we hadden een geweldig positieve echo (ik zat er wel een beetje over in). Onze kleine was super aan het bewegen en het hartje klopte prima. De VK zei: Kijk, zo zien we het graag! Wij als aankomende ouders natuurlijk erg trots. De VK heeft vanalles bekeken: hoofdje mooi rond, ruggetje prima, 2 armpjes, 2 beentjes, geen verontrustende beelden van een verdikte nekplooi. We hebben niet gekozen om een prenatale screening te doen, maar de VK zei dat ze het wel zou opmerken en ook zou zeggen wanneer er een dikke nekplooi te zien was. Altijd fijn om te horen dat dit niet zo is.

Verder was onze kleine super beweeglijk en had het duidelijk prima naar de zin. De baby ligt nu nog diep verborgen, waardoor de foto's minder duidelijk zijn, maar de VK kon alles prima zien dus een inwendige echo was niet nodig. De VK zei dat de baarmoeder vaak in week 12 pas echt naar boven komt. We hebben wel een dvd laten maken en daarop is de drukke bij goed te zien.

Al met al zijn we super blij. Vooral toen de VK zei dat het er nu zo goed uitziet allemaal, dat de kans dat het nog mis kan gaan wel erg klein is (waarna ze direct zei dat dit natuurlijk geen garantie is).