Zoals je weet ben ik de moeder van twee leuke ventjes. Adorable. Maar achter die blauwe ogen schuilt uiteraard een karakter en die zoekt grenzen. Keer 2. Enfin, die grenzen worden regelmatig overschreden. Zo vindt M het nodig om mama hardhandig over haar gezicht te aaien. Wat gepaard gaat met een ' nee, niet slaan!' en keihard gelach door hem en zijn broer. Hij zit nu dus regelmatig 2 minuten op de strafstoel in de hoek.
Vandaag was het nodig om zijn beker water op de grond te smijten. Waarop zijn broer in de plas ging staan om hard in het water te stampen. Daar stond ik dan met mijn dweil... De twee peuters lagen helemaal in een deuk. Ik had het gevoel dat ze me uitlachten. Och, vervolgens een hartelijke (dubbele) knuffel en het is weer goed. Hilarische momenten wisselen de moeilijke af. Niet willen slapen, herrie maken, niet weg mogen... Zucht. Het hoort erbij.
reacties (0)