Kinderopvangkosten, voor ouders of gemeenschap?

Een blogje over kinderopvang.
De discussie over kosten van opvang is levendig. Iedereen heeft er een mening over, en dat moet ook. Toch sta ik regelmatig te kijken van de mensen die vinden dat het voor rekening van de ouders moet komen. Omdat ze denken dat je zo graag wil werken!?

Voor de helderheid: Ik wil helemaal niet werken, maar ik heb geld nodig. Om van te leven, om te sparen voor later en om een goede basis te kunnen leggen voor de kids, en misschien moet ik straks ook opdraaien voor zorgkosten van mijn ouders. Bovendien heb ik altijd geleerd dat je als vrouw financieel onafhankelijk moet zijn. En dat ben ik.

Om zo ver te komen heb ik jaren gestudeerd en hard gewerkt. Om niet mijn handje op te houden bij een ander, of via een uitkering met allerlei toeslagen te teren op de gemeenschap.

Kinderen zijn een kostenpost, dat is bekend. Laat zeggen dat een kind een ton kost tot zijn 18e jaar. Een kind dat later gemiddeld het 11-voudige opbrengt in zijn of haar werkzame leven aan belastingopbrengsten. Goed rendement dacht ik zo! Dat betekent dat als je als hardwerkende ouders doorwerkt en dus bijdraag aan de gemeenschapspot waar velen op teren, en 2 of 3 kinderen hebt, die dus nu geld kosten maar later stevig opleveren, je daarin niet nog eens in je eentje moet opdraaien voor de kosten van kinderopvang.

Mensen die door die hoge kosten besluiten te stoppen met werken, kunnen met moeite later weer in hun eigen niveau instromen, zo blijkt. Kapitaalvernietiging dus, want geen of lager inkomen betekent ook minder geld terug in de staatskas van waaruit opleidingen betaald worden . (een hbo opleiding kost de staat ongeveer €24000,-. Zelf betaal je maar een klein deel daarvan.) na een scheiding, wat toch vaak voorkomt, belanden moeders zonder baan vaak in de bijstand. Die betaald wordt uit dezelfde gemeenschapspot ( opgebracht door de mensen die wel blijven werken).

Dusss... Faciliteren van goede kinderopvang is een investering van de gemeenschap die zichzelf terugverdient. Het zou fijn zijn als ouders in de drukste periode van hun leven niet met zoveel weerstand te maken kregen. Feitelijk zouden we dan ook geen belasting moeten hoeven betalen. En de reiskosten woon- werkverkeer volledig terugkrijgen. Maar daar hoor je niemand over, dat werkenden fors investeren om uberhaupt te kunnen werken (en dus bijdragen aan die staatskas). Ben benieuwd hoe jullie er naar kijken als je het grote geheel op de lange termijn bekijkt.