Dit was toch wel de maand voor een hele hoop eerste keren.
De eerste keer naar de basisschool.... ja ze zijn er vroeg bij! haha.... Tygo en Izzy zijn bij Cheyenne (dochtertje van mijn vriend) op school geweest, zodat Cheyenne ze even trots kon showen aan haar klas. En trots was ze hoor! Ze liep een heel rondje door de klas met Izzy op haar arm, en bij elk tafeltje van een klasgenootje ging ze netjes door de knieen zodat iedereen haar zusje eens goed kon bekijken! 
De eerste keer bewust lachen , Tygo heeft het helemaal ontdekt maar helaas zodra de camera in beeld komt, verdwijnt deze lach en verandert zijn gezicht in complete verbazing ??!!! Erg jammer... Izzy heeft het kletsen helemaal ontdekt, ze probeert van alles uit met haar stem, vooral hele hoge gilletjes vallen in de smaak. De eerste keer dat Izzy dat deed keek ze verbaast in het rond  of ze wou zeggen.... wie deed dat.... waar kwam dat nou vandaan....?
Ook de eerste keer naar de camping, en de eerste vakantie op de camping waren een succes. Papa en vooral mama had er een hard hoofd in met z`n alle naar de camping voor twee weken. Maar jullie waren liever dan lief! Het was even wennen dus de eerste nachten waren jullie een beetje van slag, maar later in de eerste week ging het fantastich. Jullie hebben zelf in een keer doorgeslapen van 23:00 naar 6:30!!! Dat is pas vakantie! Het was een hele gezellige vakantie waarin Bradley (zoontje van mijn vriend) en Cheyenne jullie echt hebben leren kennen. Tygo praat ook het meest tegen Bradley, hij vind hem ontzettend leuk. En Tygo doet speciaal voor Bradley dan ook al serieuze pogingen om br-ad-ley te zeggen....aldus Bradley!
Verder is Cheyenne meesteres geworden in het speentjes aangeven, ook Izzy laten lachen lukt al aardig. Izzy heeft ook ontdekt dat als je zielig gaat huilen er dan een gezellig hoofd van je zus of broer boven het campingbedje verschijnt.... Dat was een heel leuk spelletje.
Met Tygo gaat het gelukkig een stuk beter. Dat waren ook een hoop eerste keren deze maand, eerste keer kinderarts, eerste keer naar de osteopaat, eerste keer waanzinnig krijsen van de pijn bij de osteopaat en dus mama, papa en tante Esther ook aan het huilen gemaakt! Daar stonden we dan met z`n alle ons groot te houden .... Maar het is wel ergens goed voor geweest, zijn nek is inmiddels weer helemaal vrij en hij kan zijn hoofd weer alle kanten opdraaien. Ook ritjes in de kinderwagen vindt Tygo weer fijn. Ook het spugen is gelukkig een stuk minder.
Het gaat top dus eigenlijk! Op naar de volgende maand! (Tot slot wil ik wel nog even kwijt dat ik het onwijs vind een tweeling, ik wordt geleefd maar het is heerlijk echt een rijk bezit!!! Maar ik haat het echt dat als ze allebei huilen en je als moeder moet kiezen wie je gaat troosten!! Hoe kun je nou kiezen tussen twee van die heerlijke droppies?? Je wil ze gewoon allebei dicht tegen je aan hebben en troosten en knuffelen. Vreselijk dat dat niet kan en dat is toch iets wat niet iedereen zich realiseert denk ik! Dat is het zwaarst van een tweeling hebben!) |
reacties (0)