Bevallingsverhaal

Dinsdag 21-07 was dus de dag van het inleiden. Om half 8 in het ziekenhuis melden. We werden vriendelijk ontvangen en naar bevalkamer 7 gebracht waar ik aan de ctg werd gelegd om te kijken hoe het ging met de kleine. Het was op dat moment druk met de bevallingen.
Na een uur aan de ctg kwamen ze terug. De ctg zag er perfect uit en omdat er een spoed geval tussen door was gekomen moesten we wachten op de vk zodat zij de gel aan kon brengen. Uiteindelijk kwam ze tegen half 11. Raar hoor zo wachten op een ziekenhuis kamer terwijl je niets hebt.

De gel werd aangebracht en ik moest een uur op mijn zij liggen zodat de gel zijn werk kon gaan doen. Inwendig onderzoek liet ten opzichte van de dag ervoor geen verandering zit. Ik mocht na dat uurtje liggen nog wat rond wandelen. Dus even lekker naar buiten gegaan. Mijn man was ondertussen even naar de garage gegaan terwijl ik lag te wachten tot de gel was ingewerkt. Toen mijn man terug was samen een broodje gaan eten en voelde toen al een beetje krampjes. Ze zouden rond 2 uur weer een inwendig onderzoek doen om te zien of de gel zijn werk had gedaan.

Dat inwendige onderzoek liet iets meer ruimte zien een krappe 2 cm maar genoeg om de vliezen te breken dat deden ze. Vruchtwater was gelukkig helder. Ze wouden me vanaf half 3 tot ongeveer 3 uur geven om te kijken of mijn lichaam weeen zou gaan krijgen. Dat gebeurde. Van licht tot steeds zwaarder en vaker achter elkaar. Gelijk buikweeen en been weeen. Pfff wat deden die been weeen pijn zeg. Tegen kwart over 3 kwamen ze terug. Weer inwendig onderzoek. Mmm geen vooruitgang in de ontsluiting dus infuus met weeen opwekkers. Nou die deden zijn werk. Hele heftige been weeen en buik weeen. De buik weeen kon ik wel opvangen maar die benen niet. Dus gevraag toen ze om half 6 terug kwamen of ze wouden kijken hoe het ervoor stond. Even wachten op de vk en na ruim 2 uur heftige weeen nog geen 4 cm ontsluiting. Toen heb ik om pijnstilling gevraagd. De moed zakte me in de schoenen nog steeds geen vooruitgang maar wel constante heftige weeen. Ze legden me uit wat voor pijnstilling mogelijk was en gekozen voor een ruggenprik. Na ongeveer een half uur was de anesthesist er maar omdat de weeen achter elkaar kwamen konden ze niet tussen de weeen door prikken maar moest het tijdens gebeuren. Maar vanaf het moment dat hij was gezet waren direct de been weeen weg en de buik werd ook steeds lichter. Na zo ongeveer 45 min te hebben gelegen met weer praatjes want voelde me geweldig haha had ik het idee dat ik het hoofdje voelde en moest poepen. Het leek de zusters haast niet mogelijk maar ze liet de vk komen voor inwendig onderzoek en ja hoor na 45 min van 3 cm naar 9 cm. Nog even rustig gewacht op de laatste cm en toen mocht ik om kwart voor 8 persen. En omdat ze het hoofdje al voelde zag ze deze bij de eerste keer persen al. Tot 9 x persen 7 min was daar onze prachtige zoon Emre Alpay.

Wat geweldig zo'n ruggenprik heb kunnen genieten van de bevalling en het persen. Heel bewust meegemaakt. Door de rust tijdens het persen maar een klein beetje ingescheurd 2 oppervlakkige hechtingen. En wat schaaf plekken op de lippen maar voelde me perfect. Na alle controles lekker douchen en plasje doen mochten we om half 11 nog naar huis.

Ik kijk door de ruggenprik met een goed gevoel terug op de bevalling. Zo wil ik er nog wel 10
????