Trots op mezelf

Dinsdag moet ik weer de pregnyll spuit zetten, normaal zet mijn man die altijd voor mij. Omdat het soms best pijnlijk is en mezelf pijn doen is nog steeds niet mijn sterkste kant. Maar van de kliniek hadden ze gezegd dat het beter was om het in de loop van de ochtend te doen. Dus een collega gevraagd (die overigens wel van de sitauatie op de hoogte is) of zij mij zou willen prikken. Met angst in haar stem zei ze dat ze dat met liefde voor me zou willen doen. Maar toen we in een afgesloten kantoortje zaten en ik de spuit klaar had dacht weet je wat ik probeer het eerst zelf.

En ja ik heb het gewoon zelf gedaan. Ben echt trots op mezelf.

Nu heel hard hopen dat mijn moed uit groeid tot een nieuw wonder....