Jenna in t ziekenhuis

Donderdag was ik met Jenna bij het cb en kreeg ze haar prikjes.
Gelijk daarna kreeg ze hoge koorst 40graden maar ze reageert altijd heftig op haar prikken.

De koorts hield alleen aan tot zaterdag en zaterdag stond t op 41.3 graden en dronk ze nog maar 1/3 van haar voedingen en was gewoon totaal niet lekker alleen maar kreunen en zachtjes huilen. de HAP dacht aan een virus opgelopen op het cb en moest het even aankijken en terug gaan als ze nog minder zou drinken etc.

zondag stopte ze met drinken alleen nog slokjes als ik de fles er in deed 2 slokken en klaar. ze werd helemaal schor en bij het huilen geen geluid meer hangerig niet slapen alleen kreunen en 40+ graden koorts.

Maandag gelijk in de ochtend naar mijn eigen huisarts. koorts was ineens gezakt met de paracetamol maar toch door gestuurd naar de kinderarts. vanaf half 10 tot 2 uur daar gezeten bloed onderzoek en urine onderzoek. Jenna werd opgenomen. ik kwam op de afdeling stond die arts daar zo van ja wacht maar vast in die kamer ´behandelkamer´ toen kwam hij naar me toe dat alle dr bloedonderzoek uitslag niet zo mooi was ontstekingswaarde  (meen ik ik was beetje in shok) waren heel hoog en ze wilde gelijk een bloedkweek en een ruggeprik .. naah kippevel overal dacht wat is ditt gelukkig kwamen toen vlak daarna de urine uitslagen binnen en die wezen meer op een urineweg infectie. dus toen is gelukkig die ruggeprik niet meer door gegaan!! ze moesten toen wel via een catheter urine uit der blaas halen om het zo schoon mogelijk te krijgen maar dat verliep super moeiszaam, zo zielig. daarna kreeg ze een infuus voor der vocht en antibiotica en een sonde via haar neus omdat ze intussen al 2 dagen niks had gegeten en ik gewoon merkte dat ze honger had ondanks der infuus.  Ze was hele avond en nacht nog steeds super onrustig wel minder koorts rond 38 graden maar verhoogde hartslag huilen kreunen niet goed kunnen slapen steeds hazeslaapjes. Laat in de avond is er nog een overleg geweest om een echo te maken van haar nieren omdat ze zo bleef huilen maar toen net op dat moment viel ze bij mij in slaap en zeiden ze dat als het echt stuwing bij der nieren was ze nooit getroost kon worden dus hebben ze dit gelaten tot mogelijk vandaag.

vandaag drinkt ze nog steeds niet zelfs standig ze ziet er veel beter uit maar is nog niet der vrolijke zelf.
ze heeft wel weer goed geplast maar haar poep is heel raar.
ze krijgt zo weer een voeding via haar sonde en hopen dat er snel meer duidelijk is. of het wel een urineweg infectie is en alleen maar dat en of de antibiotica is aangeslagen.

naja ik hou jullie op de hoogte mooi begin van 2013 pwf



zo ligt mn babytje nu al weet ik dat het eigenlijk niet veel voorstelt en dat ik echt blij mag zijn dat het waarschijnlijk alleen maar een urineweg infectie is (echt ik ben dan nooit zo blij geweest met een urineweginfectie haha)
vind ik het toch heel naar ze wordt steeds geprikt en onderzocht arm popje naja t is allemaal voor haar gezondheid