Waterpokken

Elise is net terug op de creche en meteen al een paar flinke verkoudheden te pakken. Ook Olivia heeft snot, maar op de een of andere manier lijkt zij er veel minder last van te hebben dan haar 'grote' zus.
Vorige week leek Elise een puistje te hebben op haar voorhoofd, maar toen ik haar dinsdag ophaalde van de creche zat heel haar koppie vol met vlekjes; waterpokken.
Meteen was duidelijk waarom ze al n paar dagen wat verhoging had, slecht sliep en n slechte eetlust had, natuurlijk! Maar verder leek er gelukkig niets met haar aan de hand. Woensdag was ze gewoon nog erg vrolijk en babbelde en speelde er op los. 's Avonds voelde ze zich duidelijk niet lekker en moest spugen, dus donderdag maar lekker thuis gehouden. Ik heb immers nog verlof, dus van naar de creche moeten is geen sprake.
Maar naar mate de dag vordert voelt Elise zich duidelijk minder lekker. Eetlust heeft ze niet, maar ze drinkt als een gek. Veel water en omdat
ze slecht eet geef ik haar s ochtends maar een extra fles melk die in
no-time naar binnengaat. De bultjes nemen in rap tempo toe, ze voelt behoorlijk warm en huilerig. Normaal doet ze alleen nog maar een middagdutje, maar woensdag en donderdag valt ze om 10 uur al om van de slaap en slaapt 2x 3 uur!
's Avonds is het feest; huilen en spugen. Ons meisje is totaal overstuur en niet te troosten. Terwijl de wasmachine draait nemen we haar bij ons in bed en laten we Olivia voor het eerst een hele nacht alleen in haar kamertje slapen. Ondanks de herrie (want Elise huilt de hele nacht) 'doet' ze het perfect en wordt pas tegen half zes wakker.
Alleen jammer dat dat net het moment is dat Elise ein-de-lijk in slaap gevallen is en wij hoopten ook nog even te kunnen slapen.Ik sta dus maar op en geef haar beneden de fles. Ik voel me net een zombie na een nacht zonder slaap waarin continue gehuild werd. (Niet gek, want ook de vorige nachten waren gebroken)
gelukkig laat Olivia zich na anderhalf uur weer makkelijk in bed leggen, maar dan wordt Elise wakker. Ze zat al onder, maar de pokjes zitten nu echt o-ver-al; in haar haar, op haar oogleden, op haar lippen en zelfs in haar luier. Gelukkig kan ik een afspraak maken bij de huisarts, want met bijna 39 graden koorts op dit tijdstip zie ik er tegenop om zo het weekend in te gaan.
Ik smeer me suf met de gel van de apotheek, maar omdat ze daar nog harder van gaat huilen stap ik toch maar weer over op de oude vertrouwde Sudocrem. Ook badjes met havermout helpen niet. Wel geeft het wat afleiding en wordt ze erg slaperig, dus maar weer een dutje dan.
Ondertussen is het rennen en vliegen, want ik heb een afspraak met mijn baas en moet nog douchen...alleen zit de badkamer tegen Elises slaapkamer en daar wordt ze wakker van...dan maar in bad. Op het moment dat ik erin wil stappen komt Christiaan (die thuis is gebleven om thuis te werken) vertellen dat mij moeder, die op zou passen, boodschappen is gaan doen..net nu Olivia een flesje moet.
Maar weer aankleden dus en naar beneden, fles geven, laten boeren, rest van de fles geven, halve baaan in mijn mond gestopt en snel in een (inmiddels lauw) bad, aankleden, spullen pakken en de auto in.
Na een gezellig gesprek met mijn nieuwe leidinggevende stap ik, strak van de twee koppen koffie, na anderhalf uur de auto weer in. Snel naar de supermarkt voor de wekelijkse boodschappen en daarna snel door naar huis om Elise op te pikken voor de huisarts.
Eenmaal daar mogen we wachten in een apart kamertje, gelukkig maar, want zoals gewoonlijk duurt het erg lang voor we aan de beurt zijn. Gelukkig is de dokter het met me eens dat de hoeveelheid waterpokken van Elise iet normaal zijn. Daarnaast zijn ze ook nog eens ontstoken, dus krijgen we eenrecept voor een  kuurtje atibiotica mee en een recept voor een pijnstillende zalf. Hoera!
Eenmaal bij de apotheek blijken ze die niet op voorraad te hebben. Er moet overlegd worden en weer moeten we wachten. Gelukkig is oma mee en oppert die om te wachten zodat wij vast naar huis kunnen. Gelukkig maar, want Elise heeft het helemaal gehad en het wordt steeds drukker in de apotheek.
Thuis drinkt ze twee glazen water achter elkaar op en krijg ik er met moeite een Nijntje koekje in. Iets aders wil ze niet. Ze hangt bij me op schoot voor de tv, wil lopen, staan, nee toch zitten en zit zichzelf duidelik in de weg. 1 ding is zeker; ze wil mama!
Na een fles melk en een zetpil leg ik haar in bed. De nacht verloopt iets beter, maar desondanks weer veel gehuil, gespuug, koorts en weinig nachtrust voor ons met een dwarsligger in bed.
Olivia slaapt weer op haar eigen kamer en doet het voortreffelijk! Pas om half zeven laat ze van zich horen. Ik geef haar weer beneden de fles en sukkel daarna met haar op de bank in slaap totdat Christiaan en Elise om negen uur beneden komen. De rest van de dag doen we het rustig aan; pyamadag! Ben blij dat ik vrijdag al boodschappen gedaan heb en dat we nog restjes chinees in de koelkast hebben staan.
Elise voelt zich ietsje beter en kan af en toe weer een beetje lachen. De pokjes zijn vuurrood maar op de meeste zitten nu korstjes waardoor de erge jeuk een stuk minder is, dus we durven het wel aan om onze plannen van zondag door te zetten.
Elise valt om half zes om van de slaap, dus ik leg haar in bed en kan zowaar meteen de kamer uitlopen. Na een uurtje wordt ze huilend wakker en laat zich weer in slaap wiegen, maar een tweede keer werkt dat helaas niet meer. We gaan in ons bed liggen waar ze uiteindelijk weer in slaap valt. Zo tobben we een paar uur aan, maar vanaf 1 uur slaapt ze netjes door. 1x wordt ze huilend wakker, maar laat zich al wat sneller troosten. Uiteindelijk slaapt ze tot half negen (!) en Olivia tot 7 uur.
Mijn schoonmoeder en schoonzus komen een paar uurtjes oppassen zodat wij er eventjes tussenuit kunnen. Elise lacht, drinkt en eet en laat zich gewoon in bed leggen voor een dutje. Helaas ben ik zelf een beetje te ethousiast geweest met mijn fietstochtje en bezoek aan defensie (10 minuutjes fietsen bij ons vandaan), wat ik krijg van als die 'inspannig' toch wel last van mijn bekken. Niet gek als je bedenkt dat ik 9 weken geleden bevallen ben, maar toch...
De rest van de dag breng ik door op de bank. Het is tenslotte Moederdag, dus even 'rust' mag best. Tenslotte had ik vandaag al twee poepluiers verschoond, flessen gesterilliseerd, gewassen en opgeruimd terwijl vriendlief vanochtend uitsliep.
Nu nog even een laatste fles maken voor onze brave Olivia en dan mag ik ook eindelijk naar mijn bed...heerlijk! Hopelijk blijft het vannacht een beetje rustig nu de waterpokken wat minder erg zijn.

Voor de vorm heeft vriendlief de pokjes die hij vanavond op haar billen insmeerde geteld, dat waren er 47...de pokjes met n korstje heeft hij niet meegerekend, maar dat waren er nog veel meer. En dan hebben we het alleen nog maar over haar billen!
Arm meiske...