Lisa 9 maanden

Lieve, kleine, vrolijke, ondeugende Lisa,

Je bent inmiddels alweer 9 maanden oud (en ik ben dus officieel ontzwangerd) en zoals altijd hou ik me aan de maandelijkse blog voor jou.
Stiekem hoop ik natuurlijk dat als je later een stukje groter bent je de blogs er eens bij pakt om te lezen wat ik allemaal over je geschreven hebt. Zodat je zelf kan lezen wat voor een heerlijke meid je bent en hoe blij we allemaal met je zijn. Misschien pak je de blogs er ook wel bij als je zelf kindjes hebt (en ik dus oma :O) om te kijken of jouw kleintje een beetje op je lijkt.
Nu ben je gelukkig nog een lekker klein moppie.

Het gaat erg goed met jou! Je maakt flinke ontwikkelings sprongen want , ja wel, je kruipt!
Je probeerd je knietjes echt te gebruiken, maar soms sleep je je knietjes over de vloer terwijl je je met je handen naar voren weet te krijgen. Oke...een beetje een vaag verhaal, maar je komt vooruit en ik heb het gefilmd! Knapperd!!!! Ook zit je nu hardstikke stevig en heb je totaal geen ondersteuning meer nodig.
We zijn enorm trots op jou!!

Papa en mama hebben 9 januari de sleutel gekregen van ons nieuwe huis!!
Wat een heerlijk huis is het toch! Op dit moment wordt er flink geklust en we hopen er eind deze maand echt officieel te gaan wonen. We wonen nu tijdelijk bij opa en oma F. zodat zij op jou en je zus kunnen passen als papa en ik moeten klussen. Je gaat er wel goed mee om maar het is wel hectisch natuurlijk. Des ondanks hebben papa en mama weer goede energie gekregen omdat alle energie die we nu verbruiken ook echt naar iets moois gaat! Het einde is in zicht en dat is heerlijk. Het viel niet mee om 4 maanden met twee jonge kindjes van bungalow naar bungalow te verhuizen.

9 januari was niet alleen de dag waarop we de sleutel kregen van ons nieuwe huis. Ook was dit de dag waarop jouw nieronderzoek (nucliear onderzoek) zou plaatsvinden.
PPPFFFF wat keek ik hier tegenop zeg! Ze moesten namelijk een infuusje bij je prikken voor dit onderzoek en dat vond ik helemaal geen leuke gedachten. Je bent wel vaak genoeg pijn gedaan dacht ik zo. Gelukkig was het prikken zo gepiept. Papa was ook mee. Bij het prikken moest je wel even huilen maar daarna was je gewoon weer je vrolijke zelf zoals altijd. anderhalf uur later moesten we naar het AZU zodat ze de radioactieve vloeistof in je infuus konden laten lopen. Dit heb je lachend doorstaan en daarna mocht ook direct je infuus er weer uit. Hier heb je geen kick gegeven en die vrouw die het allemaal bij je moest doen zei al dat ze erg veel geluk met jou had. Jij was namelijk gewoon vrolijk en ze mocht alles doen. Het is echt bizar hoe jij elk ziekenhuis bezoek uiteindelijk toch mee laat vallen. We boffen zo vreselijk met jou en je mooie karaktertje! 2 uur later moest je weer terug zijn en dan zouden de foto's van je nieren gemaakt worden. De vloeistof die ze in je infuus deden zou dan door je nieren opgenomen moeten zijn en dan kunnen ze op zo'n foto goed zien of je nieren naar behoren werken. Papa was inmiddels de sleutel van ons huis ophalen en ik bleef bij je gedurende het onderzoek. Ik schrok een beetje toen de dokter zei dat je 15 minuten stil moest liggen in een soort plastic kom met een klitteband ding om je heen zodat je stil moest blijven liggen. Maar serieus....je hebt gewoon 15 minuten lang met een dokters spuitje gespeeld. hahahahahaha. Nou....ik wist niet wat ik meemaakte. Hier mocht ik filmen en foto's van je maken met mijn mobiele telefoon. Ik heb namelijk zo weinig foto's gemaakt gedurende je ziekenhuis opnamens. Mijn hoofd stond er toen echt niet naar om alles zomaar vast te leggen. Achteraf gezien vind ik dat toch best wel jammer en daarom wou ik bij dit onderzoek graag wat foto's maken.
Helaas moeten we nog wel even in spanning blijven wachten want aanstaande vrijdag (1 week na je onderzoek) krijgen we de uitslag.
Laat het asjeblieft allemaal goed zijn...

Verder ook wat leuke dingen.
Sinds deze maand kan je samen met je grote zus in bad. Dit vinden jullie erg leuk. Jij zit dan in zo'n badring waardoor je niet onder water kan zakken en Emy maakt dan een soort golfslagbad en jullie schateren het dan uit met zijn tweeen. Eigenlijk zoek jij je zus heel veel op. Je probeerd vaak haar aandacht te krijgen en als ze jou die dan geeft dan krijg je zo'n heerlijke lach op je gezicht. *smelt*.
Ja.....ik mag dan misschien wel ontzwangerd zijn....die roze wolk heeft mij nog niet verlaten hoor!!!

Verder slaap, eet, poep en ontwikkel je goed.
7 januari moesten we ook nog naar het consultatie bureau en ook daar was er niks op je aan te merken. Wel was je gewichtlijntje wat afgebogen maar volgens de arts op het consultatie bureau is dat te verklaren aan alle energie die je nu gebruikt in je ontwikkeling en je groei. Hier hoefde ik mij dus geen zorgen over te maken omdat je wel je groeilijn helemaal goed volgt. Naja....echt heel erg leuk vind ik het niet...dus ik hoop dat je de volgende keer weer lekker wat bent aangekomen.
Ik wil immers alleen nog maar goede en positieve dingen horen over jou.

Lieve lieve lieve Lisa,
Mijn volgende blog zal een korte blog zijn over de uitslag van je onderzoek. Ik hoop op goed nieuws.
Blijf vooral zoals je bent.
Je bent namelijk perfect!

Dikke kus,

Hou van je,

Mama