Hela hola ola dames!
Daar ben ik ook weer eens een keertje.
Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik 300 nog wat nieuwe berichten had en ze steeksgewijs heb gelezen... het merendeel dus niet, sorry. De komende weken zal ik weer wat meer mijn best doen om jullie weer wat beter bij te houden.
Als ik zeer belangrijke zaken heb gemist, sorry dan, dat ik niet gereageerd heb.
Ik wil weer een beetje meer betrokken zijn bij BB, maar ik heb gemerkt dat mijn vriendenkring daarvoor misschien eigenlijk wel te groot is.
Als er dames zijn die al met de gedachte speelden om mij uit hun lijst te verwijderen, dan begrijp ik het wel, no hard feelings.
Wel je me dan alleen wel even een soort afmeldberichtje sturen, zodat ik je niet opeens niet meer kan vinden.
Hoe gaat het hier?
Ronde 28 alweer, dat is toevallig wel mijn geluksgetal, dus ik heb...
... net zoveel hoop als anders, hahahhaha!
Maar er is wel een beetje piepklein nieuws: ik heb eindelijk de moed gehad het ziekenhuis te bellen, stap 1 dus.
Vorig jaar mei (geloof ik) zijn we daar voor het laatst geweest en toen zijn we weggegaan met de bedoeling het nog een paar maanden op eigen kracht te proberen.
In eerste instantie dacht ik toen dat Botti wel wat meer tijd dan een paar (3) maanden nodig zou hebben voor we aan de volgende stap (de voorbereiding van IUI) zouden kunnen beginnen.
Maar in die maanden kwam ik erachter dat ik zelf ook nog een paar brokken weg te slikken had en dus het telefoontje naar het ziekenhuis uitstelde.
In de meivakantie besloot ik dat het er gewoon van moest komen, was ik nou helemaal bedonderd?
Dus na een hoop gezenuw maakte ik een afspraak voor 1 juni, natuurlijk kon het niet eerder. Maargoed, dat is prima, dan raken we deze ronde mooi nog even zwanger, toch?
Bij het ziekenhuis zei ze wel dat we eerst weer een soort intake-gesprek moesten hebben, omdat de arts die we vorig jaar hadden nu met pensioen is en er veel veranderd kan zijn in onze situatie. Jammer, maar vooruit dan maar.
Gaan ze natuurlijk weer over mijn gewicht beginnen (trouwens terecht), dat is sinds het overlijden van mijn oma niet meer zo lekker op de rit gekomen, shit.
Nu weer vol er voor gaan, anders ben ik bang dat ze bij het ziekenhuis ook niet veel willen ondernemen.
Ik probeer die bourgondier in mij dan toch maar in de berging te zetten!
Over naar de orde van de dag!
Mijn ZoNdag is rond 26 mei.
En als ik deze ronde de innesteling mag meemaken, dan verwelkomen we ons ukje misschien wel op mijn verjaardag... en op mijn (overleden) oma's verjaardag. DAT zou ik dan ook wel weer erg cool vinden.
Maar ik kan met elke datum iets bijzonders bedenken, dus in die zin maakt het niks uit wanneer het mag gebeuren. Dat maakt natuurlijk sowieso al niet meer uit! Laat maar komen!
Andere zaken:
Ik moet er helemaal weer een beetje inkomen, dat blogs schrijven, het is zo lang geleden.
liefs totti
reacties (0)