He, wat is het toch heerlijk om vakantie te hebben. Niet dat ik nu mensen de ogen probeer uit te steken, maar godogodogod, wat is het heerlijk. Na een paar bijzonder drukke weken (waarin ik emotioneel toch ook wel steeds lichtelijk brakker werd) kan ik nu zeggen dat ik me zo heerlijk vermaak met al die vrije tijd!
Mijn vakantie begon op Koninginnedag. En dat was dan meteen de minst plezierige dag, (hoewel ik niet eens kan spreken van een drama en ik hou toch écht van overdrijven, hihi) maar met het vooruitzicht op twee weken (17 dagen) geen verplichtingen was zelfs deze verplichting nog peanuts.
Kunnen jullie me nog volgen, want dat was wel een heel lange zin. 't Wordt trouwens waarschijnlijk ook een lange blog, dus ga er maar eens goed voor zitten of ga iets anders doen.
Ik moest op bezoek bij mijn zus. Sommige zullen zich haar misschien nog herinneren uit een blog ergens in november ofzo. Voor diegenen die niet weten hoe het zit: mijn zus zou graag zien dat wij beste vriendinnen waren, ik zou liever zien dat zij vaker lange vakanties in het buitenland zou genieten. Er is geen sprake van ruzie en hoe het is gekomen doet niet ter zake, maar ik probeer gelegenheden waarin ik haar tegen het lijf kan lopen te vermijden. Ik voel niet de behoefte om hier verder over uit te wijden, daarvoor heb ik een te goed humeur! (dat is nog weer eens iets anders na die vorige blog, hahahha.)
Anyway, mijn zus was enkele weken geleden verhuisd. Helaas waren botti en ik toen een weekendje weg en konden haar dus niet helpen verhuizen, jammer, jammer, jammer. Dat betekende natuurlijk dat wij het huis ook nog niet gezien hadden. Dus ik belde haar op en vroeg haar of ze op Koninginnedag al wat te doen had, jaja, helemaal uit mezelf!
Uit de goedheid van mijn hart bood ik botti aan alléén heen te gaan. En de hufter greep het aanbod met beide handen aan. Wat natuurlijk heel gemeen is, want als ík iets uit de goedheid van mijn hart doe, kan hij dat ook doen en zeggen dat hij me natuurlijk met liefde vergezelt op mijn liefdadigheidsbezoek! Maar botti had 'andere afspraken'... grrrrrrrr!
Het huis van mijn zus was... gezellig en vrij ruim. Hoezee voor haar. Het gezelschap was... arrogant en irritant, maar draaglijk (totti onthoud: nog 16 vrije, zusloze dagen te gaan!).
Ze bood nog aan me naar huis te brengen met de auto (ze woont zo'n 3 km verderop en ik was gebracht door botti), maar mijn 'respectvol-omgaan-met-je-zus-tijd' was alweer om, dus ik zei haar dat ik op de terugweg nog langs die vrienden zou gaan waar botti zat en dat was niet compleet gelogen, want dat hadden we zo half afgesproken.
Terugwandelend bedacht ik me dat ik daar helemaal geen zin in had en thuisgekomen bleek dat ook een goede ingeving, want daar trof ik botti ziek in bed aan. Hij was door die vrienden naar huis gebracht nadat hij daar een beetje op de bank had liggen grommen.... hmmm... karma???? ;)
Ik hoef dit kalenderjaar geen goede daden meer te verrichten, voilá! En dan nu vakantie vieren! Eerlijk gezegd is het lekkerste aan vakantie dat ik het hele huis voor mezelf heb, botti heeft geen vrij. Ik weet het: dat klinkt gemeen, maar het is non-stop totti-time hier. En geef het maar toe, dat klinkt goed! En ik heb besloten daar ongelofelijk van te genieten, want nu ik nog geen moeder ben, kán ik er ook van genieten, en dat is dan eens een keer een positief puntje aan het nog-niet-moeder-zijn. Nee, begrijp me niet verkeerd, ik wil hiermee geen medelijden wekken, ik bedoel het dus juist positief.
Ik zal me beperken tot een opsomming van de dingen die ik gedaan heb, waar ik ontzettend blij van word (ook al vinden jullie dat misschien helemaal niet interessant, hahahahha) en zoals jullie dat van me gewend zijn, doe ik dat met opsommingstekens, dat staat zo lekker!
En, omdat het babygebeuren dus een beetje stil staat, probeer ik op andere manieren verandering in mijn leventje te brengen, maar het mag dan ook weer niet te drastisch zijn, dus:
Nog op de planning voor deze vakantie: de boom in de voortuin eruit, onkruid in de achtertuin (nou ja, niet ín de achtertuin, ik wil het er juist úit hebben!) en de klimop over de achterschutting (die is van de gemeente, maar ik weet nu hoe ik er vanaf moet komen, hahahaha) en natuurlijk aanstaande vrijdag de gynaecoloog en nog veel meer uitslapen.
O ja, over mijn cyclus: ik zit nu op cd 33, 11 dagen na mijn ovulatie, nog een aardig hoge temperatuur, maar geen tekenen. Het is niet erg, ik had niet verwacht dat ik zwanger zou zijn deze ronde vanwege botti's griep. Dát balen is alvast gebeurd, hahahah.
Nu hoop ik alleen wel dat ik dan maar een beetje rap ongesteld word, want ik zou er het liefste alweer vanaf zijn als ik bij de gyn ben. Mijn eigenlijke nod is donderdag 13 mei, maar als het dan niet komt, doe ik wél vrijdagochtend waarschijnlijk een testje. Niet omdat ik denk dat het raak zou zijn, maar omdat ik dan precies weet waar ik aan toe ben als ik bij de gyn zit. Dan zou ik hem tenminste kunnen zeggen dat ik mijn menstruatie letterlijk élk moment kan verwachten, blegh!
Zo... even denken... ja dit was het wel zo'n beetje.
Goed verhaal he, lekker kort! Nou, het komt eigenlijk omdat ik me realiseerde dat ik niet zo vaak meer vrolijke blogs schrijf en daar baalde ik van, hihi!
Als ik meer 'nieuws' heb, horen jullie het wel, hahahah!
liefs totti
P.s. Zie je, ik bedenk meteen weer wat: ik heb vandaag een geweldige infoserie gekeken op National Geographic. Het heette "In the womb" en ging over de ontwikkeling van het kindje in de buik, maar dan heel gedetailleerd. Echt een aanrader! Botti keek mee en was diep onder de indruk, een heel fijn momentje voor mij dus! :)
reacties (0)