Jep, lekkage van het gekleurde soort!
Erg jammer... errrrrrug jammer. Ok, goed dan, ik was er gister bok- en bokchagrijnig over (toen was mijn temp onmiskenbaar gedaald)! Om bepaalde redenen had het deze ronde gewoon hartstikke raak moeten zijn, hoewel de omstandigheden er totaal niet naar waren.
Dus ik mopper en snauw en zeik en smijt (voornamelijk met lelijke woorden) en laat een traan (nou ja, dat was eigenlijk de bedoeling, maar kwaad van verdriet gaat bij mij op de een of andere manier toch zelden samen met tranen) en dan ben ik weer pissig op mezelf omdat ik mezelf weer zo voor de gek gehouden heb.
Ja, want dat is het. Het had feitelijk nauwelijks raak kúnnen zijn, maar ja, ik wou het zo graag. En dát zou eens tot me door moeten dringen: in dit geval heb je niet veel aan iets willen! (Bedankt pap en mam met "Je kunt alles, als je het maar wílt!" Hahahahah)
Dus alle benodigde emoties zijn de revue gepasseerd en nu is het weer tijd voor het positieve verstand:
Dus nu ben ik weer lekker mijn oude zelf, totti positivo.
Stand van zaken:
Trusten!
liefs totti
reacties (0)