Gewoon een paar kleine dingetjes

Ik schrijf deze blog gewoon omdat ik een paar dingen merk en gewoon alles wil bijhouden.

Gedrag
Ik merk dat ik minder tegen dingen kan. Ik word sneller boos op manlief, maar ook als er iets gebeurd kan dat mij enorm raken. Gisteren nog met later spuiten waarop ik volledig in paniek raak, maar vandaag ook weer. Er was een dingetje met een bedrijf en ik weet dat ik in het recht sta en er bewijs voor hem. Niks aan het handje dus. Zij moeten het nu alleen nog bevestigen en aanpassen in het systeem. Klaar. Niets aan het handje. Maar toch gaat het me niet in de koude kleren zitten. Ik trek het me veel harder aan dan noodzakelijk is. Ik probéér wel koel te doen, want ik wéét dat het meevalt... maar mijn gevoel zegt iets anders dan mijn hoofd. Is dat vanwege de hormonen (decapeptyl)? Of omdat we nu echt in het traject zitten en ik het toch wel spannend vind? Of misschien wel een combi van beiden? 

Pukkeltjes
Ik heb pukkeltjes. Op mijn neus. Van die piepkleine pukkeltjes. Ze lijken op jeugdpuistjes en het is lang geleden dat ik ze daar heb gehad. Van de week had ik twee vieze dikke gele puisten in mijn gezicht. Eén op mijn slaap en één op mijn kaaklijk, maar dicht in de buurt van mijn oor. Als ik puistjes heb, dan is dat altijd in de buurt van mijn kin, kaaklijn in de buurt van mijn kin en nek. Dat ik op mijn slaap en bij mijn oor zulke pukkels heb, is uitzonderlijk. Dat had ik vroeger als puber wel. Vooral bij mijn slaap. Zou het een bijwerking zijn? Ik heb het opgezocht en het is zelden dat je er huiduitslag, galbulten en jeuk krijgt. Dit zijn geen galbulten en ook geen huiduidslag (geloof ik), maar gewoon pukkels. Het zal wel gewoon toeval zijn en dat ik me gewoon teveel op focus op wat er veranderd in mijn lichaam.

Prikken
Vandaag raakte ik geloof ik een zenuwtje. Het deed pijn! Best veel pijn! Ik ben blij dat ik dit niet eerder gevoeld had, want nu wist ik dat het normaal gesproken niet zo pijn hoefde te doen. Ik heb wel iets heel slechts gedaan... Ik kwam er echt niet door, het deed gewoon echt te pijn. Ik heb me toen gewoon ergens anders geprikt dat minder pijn deed (bijna pijnloos). Volgens mij had ik een nieuwe spuit moeten pakken, maar dit medicijn is zo waardevol. Niet alleen persoonlijk, maar ook erg duur. Ik wil gewoon niet onnodig verspillen. Ik ga ervan uit dat het allemaal mee zal vallen. 

Lucht spuiten
Iemand die verpleegkundige is, zegt dat lucht in je buik niet erg is. Dit wordt gezegd omdat spuiten (goed spuiten) niet zo snel aangeleerd kan worden en dat ik dan onnodig veel vloeistof zal verliezen bij ontluchten en daarbij de werkzame stof. Aangezien lucht toch niet zo erg is, is het beter voor het traject om lucht er gewoon in te laten. Mensen met ervaring zouden wel kunnen ontluchten (zoals verpleegkundige of medische laboranten), zei ze. Let wel! Dit is gezegd door een kinderverpleegkundige, niet een fertiliteitsverpleegkundige. Dit is verteld door iemand uit mijn eigen omgeving, niet door het medische team van de fertiliteitskliniek.

Halfwaardetijd
Aan iemand die heel erg met me meeleeft en een apothekersassistentdiploma heeft, heb ik het verhaal verteld dat ik gisteren zo in paniek was. Ik vertelde er ook meteen bij dat ik al bericht heb van de fertiliteitskliniek dat het niet erg was. Ze is heel begripvol en zei dat zij ook zal schrikken als het haar zou overkomen. Zelfs als ze weet dat het te maken heeft met een halfwaardetijd van een medicijn. Ze zei dat het medicijn niet meteen uit je lichaam is, en dat weet iedereen (dat wist ik ook wel), maar dat je toch eventjes zeker wilt weten dat het niet al te erg is. Gewoon omdat het zo belangrijk voor je is. Fijn om met haar even gesproken te hebben.