Laatste werkdag

Vandaag is het dan eindelijk zover... mannetje vroeg het vanmorgen gelijk aan me: vindt je het niet raar dat je voor de laatste keer naar je werk gaat rijden? Als antwoord kwam er heel overtuigend uit: Helemaal niet!

En dan bedoel ik echt helemaal niet. Misschien is de situatie anders nu ik zwanger ben, maar ik ben zoooooo blij als ik hier zo rond 12 uur in mijn auto kan gaan zitten en het terrein af kan rijden. Tuurlijk ga ik mijn collega's missen, de gezelligheid en zo, maar qua werkdruk, nee hoor, echt niet.

Heb het helemaal gehad, merk dat alles zwaarder aan het worden is, heb zin om lekker thuis de babykamer af te maken, lekker te rommelen thuis, en vooral lekker uit te rusten. Het is echt een gekke tijd geweest.

Vorig jaar augustus op vakantie geweest, gelijk erachteraan de 2e ICSI poging die helaas een miskraam werd, 3 maanden Lucrin prikken, emotionele en geestelijk zware start van de 3e ICSI (wat doe je als het niet lukt), de angst dat het zou mislukken of weer een miskraam zou worden. De eerste weken van de zwangerschap panisch geweest dat het mis zou gaan..

Voorlopig lekker genieten van de zwangerschap en de kleine en dan einde van het jaar eens op zoek naar een part-time baan bij ons in de buurt....