Moet ik weer hebben...

Zo, we zijn weer thuis na een gekke dag.

Vorige week had ik al last van harde buiken in de middag. Zo rond een uurtje of 2/half 3 kwam ie opzetten en bleef de hele avond tot het douchen aanhouden. Maar even de VK gebeld en ze vertelde ons dat het niet zoveel kwaad kon, mits ze niet af en aan kwamen. Wel ff in de gaten houden natuurlijk.. Gewoon eigenwijs door blijven werken (ik werk 40 uur in de week).

Gisterochtend wakker geworden met een super harde buik, gewoon naar de zaak gegaan en toch maar weer even bij de VK aan de telefoon gehangen over het hoe en wat. De VK vertelde weer hetzelfde als vorige week, maar ik moest wel even mijn urine na laten kijken en desnoods naar huis gaan en plat liggen mocht het weer op komen zetten. Heel eigenwijs gewoon gebleven en doorgewerkt.

Vanmorgen hetzelfde verhaal maar durfde eerst de VK niet te bellen. Misschien zou ze denken: heb je die zeikerd weer. Ondertussen kwamen er felle steken bij aan mijn rechterzij en net onder mijn borstkas een soort spierpijn gevoel. Maar even mijn baas gebeld (ondertussen lekker aan het huilen) en verteld dat ik naar huis zou gaan (de 1e keer dat ik naar huis zou gaan in mijn gehele zwangerschap, heb er in het begin kotsmisselijk gezeten en toch doorgewerkt) en de VK weer zou bellen. Afijn, moed verzameld en VK gebeld en ik mocht gelijk langs komen. In de auto maar het mannetje gebeld en die kwam ook gelijk als een speer naar huis. Hij kent me, ik ga niet zomaar naar huis, dan moet er wel wat aan de hand zijn.

Om 13:30 bij de VK aangekomen en het verhaal verteld. Ik mocht gaan liggen en ze heeft even aan mijn buik gevoeld en me getoucheerd (hoop dat ik het goed typ). Onderaan mijn buik een pijnlijke druk tijdens het onderzoek, maar verder was alles van binnen en buiten goed. Geen ontsluiting, alles was nog dicht. Hartje geluisterd, was ook goed. Waarschijnlijk gewoon bandenpijn en het niet rustig aan doen. Advies: paar dagen thuis blijven en dan kijken hoe het zou gaan op het werk. Mooi zou je denken, lekker naar huis, maar helaas. Toch maar ook even een bezoek brengen aan het ZK te Breda.

Hup, in de auto naar het ziekenhuis, lekker druk op de weg en inmiddels was het al 15:30 toen we aankwamen. We mochten de onderzoekskamer in en de aardige gyn heeft ook nog even aa de buitenkant gevoeld/geduwd, maar de (meeste) pijn was al weggetrokken. Even een snelle echo (heerlijk ff spieken naar ons ventje), maar ook hij kon niets schokkends vinden. Hij gooit het ook op bandenpijn en het feit dat onze vent gewoon heel erg druk is en ik daar last van zal gaan hebben. Mijn urine was inmiddels ook daar gecontroleerd en hier was niets geks mee aan de hand.

pppffff inmiddels was het dus pas 18:00 uur toen we eindelijk de voordeur open deden en thuis op de bank konden neerploffen. Beter voor joker heen en weer, dan dat er misschien echt wat aan de hand geweest zou zijn.

Morgen maar thuis blijven en dan maandag eens kijken of we weer naar de zaak kunnen.. Heel verhaal geworden, maar wilde het toch even kwijt.