37 weken gepasseerd

De grens van 37 gepasseerd, toch weer een bijzondere mijlpaal. Maar door een medische indicatie zal het toch een ziekenehuisbevalling worden. Hopelijk gaat de bevalling ook soepel, net zo als dat ik de afgelopen weken/maanden soepel heb mogen doorlopen. Er zijn weinig klachten, ja last van mijn heupen tijdens het slapen... Als dit het enige is waar ik over kan klagen dan is er niet veel te klagen. Afgelopen week met 36 weken nog een hele dag in de Efteling geweest van 10 tot 11, nog activiteiten op het werk bezocht, zoals afscheidsbbq, teamuitje enz.. Alles ging goed, merk natuurlijk wel dat ik dan in de avond en de dag erna wat moe ben, maar met bij slapen gaat dat ook allemaal nog gewoon, heerlijk! Van te voren had ik hier zo voor getekend. 

Wel wordt ik steeds nieuwsgieriger naar de kleine in mijn buik, wat zal het zijn een jongen of een meisje? Hoe ziet hij/zij eruit? Maar voor ik dit alles te weten kom, vraag ik me echt af hoe en vooral wanneer gaat het starten?
Ik heb nog geen harde buiken (niet gemerkt iig), heb geen krampen of andere symptomen die mij doen beseffen hoe ver ik eigenlijk al ben. Ergens is het ook wel raar, want ik leef nu heel er gmet het gevoel dat het mij 'opeens' zal gaan overvallen als het zover is...