Me against the world
De laatste tijd ging het met pieken en dalen tussen mijn vriend en mij, het ene moment wou die alles voor me doen en had hij allerlei vragen over de zwangerschap , en het andere moment ging hij veel naar vrienden toe veel uit om er maar niet aan te hoeven denken. Het is natuurlijk wel een grote verandering in ons leven en voor een man is het idee vrij onwerkelijk , waarschijnlijk omdat het ook niet in zijn eigen buik gebeurt, wij worden er namelijk bij elke misselijkheid elke hoofdpijn en elke moodswing aan herinnerd. Toch was vandaag een moment voor hem dat het hem allemaal te veel werd, en hij uiteindelijk heeft gezegd afstand te doen van me als ik het hou, terwijl we er eerst heilig van overtuigd waren het samen aan te kunnen. Veel (neppe)vrienden verloren toen mijn zwangerschap bekend werd, ook mijn moeder die het liever doodzwijgd, maar wat me nog wel het zwaarst valt is dat ik nu ook mijn partner kwijt ben. Maar abortus is voor mij geen obtie alsnog niet.. want dan zou ik het alleen maar voor mn neppe vrienden doen, mn vriendje die waarschijnlijk alsnog niet bij me zou blijven doen, of voor mijn moeder doen. en abortus is iets wat je voor je zelf moet doen , en ik ga er niet gelukkiger van worden. ik hou nu al van mijn kindje en dat is onvoorwaardelijke liefde (L)
reacties (0)