Eindelijk weer eens een blog...

Hallo lieve vriendinnetjes...

Eindelijk weer eens een blog van mij! We zijn weer terug van onze vakantie. Vakantie was "anders als anders" maar toch hebben we genoten! Bij deze een verslagje van de afgelopen weken:

3 Augustus: Naar de huisarts geweest. Ik bleek voorhoofdholteontsteking te hebben. Heb een kuurtje gekregen! Ook tabletjes gehad tegen de misselijkheid (emasefene). Was zo misselijk en zag erg tegen de reis naar Duitsland op.

5 Augustus: Deze dag gingen we op vakantie maar... eerst brachten we een bezoekje aan de verloskundige! Ik kreeg een inwendige echo (wist ik van tevoren). De vk zei het eerste moment tijdens de echo niks. Een minuut leek wel 5 minuten te duren! Mijn mannetje en ik vroegen of alles wel goed was. Dit was gelukkig het geval alleen... was het niet gelijk duidelijk te zien of we 1 of 2 kindjes krijgen!! 1 Kindje met een kloppend hartje was duidelijk te zien. Ook was er een soort "schaduw" zichtbaar als de vk van de andere kant keek (beetje moeilijk uit te leggen). Op 16 augustus moeten we nog een keertje terug komen. Waarschijnlijk gaat het om 1 kindje maar de vk kon dit niet met 100% zekerheid zeggen! Mijn eerste reactie was: "Wij hebben allebei helemaal geen tweelingen in de familie"... De vk moest lachen en zei: "Eén moet er toch de eerste zijn" ;-)

8 Augustus: 's Avonds aardig wat donkerbruin bloedverlies, toch best even schrikken...

9 Augustus: Naar de apotheek ik Duitsland gereden om zetpillen tegen de misselijkheid. (Tabletjes spuugde ik steeds uit) Het was echt niet leuk meer... We konden niks ondernemen omdat ik steeds zo misselijk was. En als we een keertje weggingen zat ik de hele tijd met een emmer op schoot... We waren met vrienden op vakantie en voor hun vond ik het ook zooo vervelend! Gelukkig waren zij en m'n mannetje erg lief voor me!! Voelde me zo rot en beroerd! Helaas konden ze me bij de apotheek niet helpen. Moest eerst langs de huisarts. Bij de receptie van het vakantiepark navraag gedaan naar welke huisarts zij adviseerden. (Er stonden zoveel namen) Ze gaven aan dat ik de volgende dag terug kon komen, dan zouden we 'samen' bellen naar de huisarts en verhaal doen.

Op het vakantiepark hebben we al twee tweelingen 'gesignaleerd' ;-) 2 Kleine jongetjes en een jongen en een meisje. Steeds kijken we elkaar aan als we hen zien en zeggen we zachtjes tegen elkaar: "Wie weet lopen wij er straks ook zo bij". Er schieten soms aardig wat vragen door m'n hoofd, vooral op praktisch gebied. (Hoe doen we dit met de auto, de inrichting van het kamertje? En past zo'n brede kinderwagen wel door de poort? Hoeveel uur wil ik dan nog blijven werken? enz...) Mijn mannetje ziet alles al helemaal voor zich. Maar zover is het nog niet. Nog even geduld tot de volgende echo! ;-) Toch best spannend hoor wat we dan te zien en te horen krijgen......

10 Augustus: Huisarts bleek op vakantie te zijn! Kreeg het adres van het z'huis in Cochem mee en moest daar naar de gynaecoloog vragen. Daar aangekomen bleek de gynaecoloog ook op vakantie te zijn... Dus daar konden ze me ook niet verder helpen! De moed zakte ons een beetje in de schoenen. Gelukkig kregen we van een hele lieve medewerkster het adres van een "frauenartz" (vk) in Ulmen. Een aardig eindje rijden maar we waren allang blij dat we ergens terecht konden. Bij de vk kreeg ik eerst weer een inwendige echo. Volgens haar was ik nog maar 6 weken zwanger (zelf dacht ik 6 weken en 5 dagen)! Weer was er gelukkig een kindje met een kloppend hartje zichtbaar!! Zij gaf aan dat ze maar 1 embryo zag maar dat ze wel begrijpt dat we binnenkort nog een keert terug moeten naar de vk. Zij zei ook iets te zien zag maar volgens haar was het geen 2e kindje. Wat dan wel kon ze ook niet precies zeggen. Haar verteld van het donkerbruine bloedverlies. Na de echo kwam er ook wat oud bloed mee naar buiten (sorry voor het detail). Ik moest het goed in de gaten houden en als het helderrood werd moest ik haar gelijk bellen. De vk heeft zetpillen voorgeschreven tegen de misselijkheid. Ook kreeg ik 'zakjes poeder' mee tegen brandend maagzuur. Moest wel gelijk totaal 150 euro afrekenen! Maar dat is bijzaak.

12 - 14 Augustus: Zetpillen werken redelijk goed! 's Morgens nog wel misselijk en overgeven maar de rest van de dag is het best goed te doen. (Nog wel 'met vlagen' misselijk maar niet meer zoveel overgeven). De terugreis is ook goed verlopen! Weer thuis nog naar de HAP hier in de buurt gebeld en gevraagd om nieuwe zetpillen. Gelukkig weer een doosje gekregen, we kunnen dus weer even vooruit...

16 Augustus (vandaag dus): Weer een bezoekje gebracht aan de vk, nu weer aan onze eigen vk in Nederland ;-) Ik heb weer een inwendige echo gehad. De vk kon nu met 100% zekerheid zeggen dat we 1 kindje krijgen! Er zit een soort dikke sliert in m'n baarmoeder. Best raar om te zien... Dit is niks ernstigs en verdwijnt vanzelf als m'n baarmoeder gaat groeien. Dit veroorzaakte dus de vorige keer twijfel bij de vk. De sliert was duidelijk zichtbaar op de echofotootjes! Waarschijnlijk is hij verdwenen als ik zo'n 12 weken zwanger ben. Ben wel weer iets 'teruggezet' en ben vandaag precies 7 weken zwanger. Ben dus 4 april uitgerekend! We hebben vandaag ook het hartje gehoord, is echt om stil van te worden... Heb de vk verteld van het bruine bloedverlies maar daar was nu gelukkig niks meer van te zien! 13 September krijgen we weer een echo en hebben we het intakegesprek!

Zo, wat een verhaal hé ;-)

Ik ben, ondanks de zetpillen, nog steeds erg misselijk en moet 's morgens en 's avonds nog steeds overgeven. Maar ik wil niet klagen, ben zo blij dat alles goed gaat met het kindje!! Als je het 'ini-mini-mensje' ziet dan weet je waarvoor je het doet. Is echt zo! Ben wel benieuwd hoe het op m'n werk gaat. Zie vooral tegen de ochtenden op. Moet deze week heel veel uren werken! Heb straks een slaapdienst van 15.30 tot morgen 12.30 uur... Emmertje en zetpillen mee en positief blijven! Weet alleen nog niet of ik het al tegen m'n collega's wil vertellen omdat we het a.s weekend en volgend weekend pas aan onze ouders gaan/kunnen vertellen! (Dit ivm vakantie en de afstand) We zien wel, eerst maar eens afwachten hoe het gaat!

Zo, ik ga nog even een beschuitje eten en op het gemakje in huis aan de slag.

Liefs van mij

PS: Heb héél veel berichtjes! Zal ze binnenkort allemaal lezen en beantwoorden. Maar het kan even duren deze keer...