Eindelijk... ZWANGER!!

Lieve allemaal,

Maandag (gisteren) had ik mijn NOD. Zaterdagmorgen al een test gedaan en... er was een vaag 2e streepje zichtbaar! Zondagmorgen weer getest, het streepje was nu duidelijker te zien! Manlief lag zondagmorgen nog op bed. Ik ben ook weer in bed gekropen en heb toen verteld dat, als alles goed mag gaan, we papa en mama worden!!! Hij zat meteen rechtop en zei: "ECHT?? Wat GEWELDIG!! Laat die test eens zien"... Zo gezegd zo gedaan. M'n lieve mannetje was helemaal overrompeld en ook wel een beetje emotioneel... < Ivm vulvodynie mochten wij 1,5 jaar (van juni 2008 t/m jan 2010) niet met elkaar naar bed... En dat valt NIET mee. Maar we hebben het volgehouden en daar ben ik altijd nog best trots op!! In jan (2010) kregen we eindelijk groen licht van de gynaecoloog en de bekkenbodemtherapeut en mochten we EINDELIJK aan onze kinderwens gaan 'werken' ;-) >

Later op die dag moest ik gaan werken. Ik kreeg een heleboel goed-bedoelde adviezen mee: "Doe rustig aan, let op wat je eet, als twee clienten ruzie hebben ga jij er niet tussen staan" enz. Wat heb ik toch een lief mannetje ;-)

Gistermorgen weer een test gedaan (foto ervan staat bij m'n profiel) en ja hoor, ik ben (moet nog wennen aan: wij zijn) ZWANGER!! Bedankt iedereen die een reactie bij deze foto heeft gezet, héél lief van jullie. Helaas zijn alle reacties opeens foetsie en ook bijna al m'n berichten ;-( Ik kan dus niet iedereen 'persoonlijk' bedanken omdat ik niet meer weet wie er allemaal een reactie geplaatst heeft, jammer...

En nu proberen om mijn mond dicht te houden... Voor een flapuit en 'open boek' als mij valt dat niet mee. Maar we doen ons best!

Ga het deze week wel al aan m'n zus vertellen. Zij weet dat wij heel graag een kindje willen (en weet ook altijd precies wanneer ik ongesteld moet worden) Heb een cadeautje gekocht voor haar kindje, en ga dit waarschijnlijk morgen geven. Wat zal ze blij zijn! We hebben het afgelopen jaar veel meegemaakt. Ons mam is ernstig ziek geweest... Wat een wonder dat ze nu nog mee mag maken dat wij een kindje krijgen! Het had ook zo anders af kunnen lopen... Vorige week heeft ze haar laatste chemokuur gehad (zoals het er nu voor staat). Hopelijk kan ze nu eindelijk van mijn nichtje gaan genieten en volgend jaar van ons kindje! Dus van de week ook even een bezoekje brengen aan (o)ma, leuk!! Morgen in de stad eerst nog even op zoek naar een cadeautje.

Ik weet niet wanneer ik mijn vader zie (m'n ouders zijn gescheiden) maar ga voor hem en m'n stiefmoeder natuurlijk ook iets leuks verzinnen! (Maar hun zijn op vakantie en we willen het hun wel graag in "real life" vertellen). En dat geldt ook voor m'n schoonouders... Zij worden voor de eerste keer opa en oma!!

Hopelijk mag alles goed gaan... Ik vind het reuzespannend allemaal! Soms besef ik nog niet dat ik nu toch echt ZWANGER ben...

Lief, klein kindje groei maar goed!! Weet dat je HEEL ERG WELKOM bent!!!

Liefs van mij