Hier zijn we weer :)

Wat de eerste keer uit puur geluk en toeval ontstaan is, was de 2e toch wel even anders gelopen. Na de beslissing genomen te hebben gingen we er eindelijk voor! Omdat het dit keer 'bewust' was ga je allerlei zaken in de gaten houden, zoals je menstruatie, vruchtbaarste dagen, etc. En dan blijkt, ondanks alle informatie en kennis, het helemaal niet zomaar te lukken. Ik ging me op een gegeven moment afvragen hoe we het de eerste keer voor elkaar hebben gekregen toen het helemaal niet 'bewust' is gegaan. 
Of lag het toch aan mij? Misschien door de vorige keizersnee iets beschadigd? Je gaat de raarste dingen denken. Ook snap ik nu waarom vroegtijdig testen echt niet zo slim is. Een licht streepje is nog geen garantie. En dan die teleurstelling als 1 dag na je verwachte menstruatie die rode duiveltjes alsnog komen. Bah. Moedeloos. En dan weer wachten op die paar dagen waar hét moet gebeuren. Toen kwam het moment dat ik het allemaal los liet. Laat maar, komt het dan komt het, anders niet. Op deze manier werkt het overduidelijk niet. 
Afgelopen zondag had ik ongesteld moeten worden, maar het is niet gekomen. Ook niet de dag erna, en de dag erna. Ik heb dinsdag pas getest, met slechts een paar druppeltjes (ik hoefde niet te plassen maar van mijn man moest ik testen, haha) en daar kwam hij dan, die mooie 2e streep. Ik ben ontzettend blij, maar ook nog erg terughoudend. Het is nog zo pril. Maar ik ben blij, en weer terug. Hopende op een hele fijne 9 maanden! :) ps: mocht je op mijn Facebook zitten, daar aub niets over mijn zwangerschap melden, uiteraard weet de familie het nog niet. Thanks ;)