Dichting generatiekloof potjestraining

In mijn vorige blog schreef over de “zie je wel vinger” betreffende de potjestraining van de dochter.

Vandaag kreeg ik dan ook weer de “zie je wel vinger” voor mijn ogen gezwaaid, weliswaar per sms.

Onze generatiekloof over de potjestraining is al weer een klein beetje gekrompen, want ik moet toegeven…blijkbaar heeft de oma gelijk.

Dit weekend zat ik  regelmatig met mijn vingers in de pamper van de dochter te koteren. Gezellig hoor, natuurlijk maakte ik me er zeker van dat er geen kakkepamper was J

Ik voelde dat de pamper langer en langer droog bleef. Ik zette haar dan regelmatig op het potje, maar nee hoor, niks in het potje.

Als ik dan weer een andere pamper aandeed, dan zei plots..pipi pamper. Oh wat is ze een pestkop J.

Vandaag, kreeg ik dus een sms van de oma om te melden dat ze flink pipi op het potje heeft gedaan. Natuurlijk ben ik apetrots, maar waarom niet bij mij? Het geeft me een beetje het gevoel dat ik wel iets verkeerd moet doen? Of is het echt weer allemaal toeval?

Enfin ja, we zullen wel zien, heb meteen gebeld naar de dochter en wel verteld hoe flink ze was en hoe trots ik ben. Een stralend gezichtje als gevolg.

Natuurlijk ben ik me ervan bewust dat dit nog maar een begin is. Toch moet ik zeggen dat ik stilletjes hoop dat ik ook eens zo een smsje kan sturen.

Mijn conclusie…mss heeft de opvoeding van vroeger soms wel zo zijn voordelen en moet ik ook maar het systeem met het wekkertje gebruiken J. Hoewel ik me daar een beetje raar bij voel.

 PS: als ze huilt of echt niet wil, wordt ze niet gedwongen hoor, laat dit duidelijk zijn. Dat zou maar erg zijn.