Update zwangerschap en hoe het nu met ons gaat

ben nu 34.2 weken zwanger en alles wat tegen kan zitten zit tegen.ben 4 keer met spoed al naar het ziekenhuis gemoeten vanwege harde buiken en dat ik te weinig lucht kreeg ben nu iets meer dan een week uit het ziekenhuis en het gaat alweer een stuk beter maar begin nu onzettend last te krijgen van mij bekken en zins gisteravond last van mijn rug ondanks dat het zo slecht gaat met mij doet de baby het goed het ligt 2 weken voor op gewicht en lengte en is lekker actief we zijn zo trots op onze kleine uk en kunnen niet meer wachten tot het er is we zijn druk bezig met aftellen. jose is nu bezig met contract tekenen en krijgt meteen de sleutel van onze nieuwe huis dus donderdag gaan we verhuizen.paar weken geleden hebben we mij zusje naar de groep gebracht over 3 weken word ze 16 en heb hier een mooie armband voor haar klaar liggen. ookal wilt ze het niet geloven we zijn onzettend trots op haar de eerste week zette ze zich zo ontzettend af tegen de andere en de begeleiders en nu gaat ze zelfs met de begeleiders naar de bios en ze verzet onze afspraak om met de meiden iets leuks te doen en om eerlijk te zeggen ben ik daar wel blij mee dat ze nu vriendiinnen maakt en niet meer zo aan  mij of jose of op der eigen vriend  hangt maar haar eigen weg op gaat en aan haar eigen toekomst bouwt ze werkt van maandag tot vrijdag in een bejaardetehuis tot dat ze voor haar een school hebben geregeld en dan gaat ze gewoon naar school en zaterdag middag gaat ze meestal iets leuks doen met de meiden daar op de groep en dan mag ik savonds op bezoek komen en dan doen we bij praten.contact met onze ouders heeft ze niet meer en ik eigelijk ook niet we zijn eigelijk terugt verhuist omdat ik vond dat ze hun klein kind mochten zien maar nu hebben ze al lopen dreigen met jeugtzorg en ze lopen tegen iedereen te zeggen dat wij niet voor een kind kunnen zorgen terwijl het kind er nog niet is het maakt me wel ondzekkeeer  en doet onzettend pijn als je ouders dat zeggen maar een ding weet ik zeker ik laat mijn kind niet in de steek en jose doet dat ook niet . we hebben 2 jaar gedaan om onze wens uit te laten komen en dan doet het zo onzettend pijn dat je het niet kan dellen met je moeder en dat ze zeggen dat je niet voor een kind kan zorgen terwijl ze het zelf niet eens kunnen op mijn 15 heb ik in een pleeggezin gezetten en op mijn 16 weer op mijn 17 heb ik op een groep gezetten en ik was net 2 maanden 18 toen mijn vader me midden in de winter het huis had uit gezet en dan zeggen dat ik niet voor een kind kan zorgen en dan ook nog durven te zeggen dat jose de vader niet eens is in de hoop dat jose mij in de steek zo laten gelukkig weet hij wel beter en steund mij onzettend goed hij laat het mischien niet altijd merken maar hij is zo trots dat hij papa word hij zegt het niet uit zijn eigen maar je kan gewoon merken aan de spullen die hij dan doet halen en daar zo onzettend trots mee thuis komt zetten of als ik me niet lekker voel dat hij alles voor mij doet zo lief is dat .de laaaste keer kreeg ik een compliment van de opa van de vriend van mijn zusje dat ik een goede vriend had en dat raakte mij zo erg dat iemand die eigelijk buiten de familie staat en wij nog niet goed kennen zoiets lief zegt alleen maar omdat hij zijn duim goed had opgehaalt en naar het ziekenhuis moest om het te laten hechten en hij met opa mee reed en dan doet het zo onzettend zeer als iemand het het zegt maar je eigen ouders willen het niet zien voor mijn ouders hebben ze maar goede schoonzoon omdat hij elke week geld doe stopt. het doet mischien onzettend zeer maar ik moet het toch zonder ouders doen maar effe genoeg geklaagt ik moet nog veel in pakken en effe naar de buurvrouw die is zes weken geleden mama geworden van een prachtige zoon.