Hoezo genieten van de zwangerschap

al 2 jaar zijn we bezig om zwanger te worden toen ik op 3 maart eindelijk een positieve zwangerschaptest in handen had kon het geluk bij ons niet op.

ik heb meteen na 2 jaar geen contact te hebben mijn ouders gebelt omdat ik vond dat ze recht hadden om te weten dat ze opa en oma werden.

mijn moeder stond zelf te huilen aan te tellefoon zo blij was ze met 8 weken zwangerschap hebben we de eerste echo gehad toen was mama nog mee geweest omdat ik haar erbij wou hebben zelfs na de 2de echo was ze er nog bij.

maar naar de 2de echo is de knop bij mijn ouders om gegaan en was ik weer de gene die alles verkeerd deed.

mijn moeder en ik hebben toen nog gesprek gehad omdat ik haar in het leven van haar kleinkind wou hebben maar het was niet mijn schuld kwam er uit maar bij de vriend van mijn zusje .

mijn zusje is 15 jaar oud en heeft een vriend van 25 en daar woond ze nu bij maar omdat ze ook onder jeugdzorg staat mag ze daar niet blijven wonen en omdat ze niet terug wil naar mijn ouders werd er besloten naar de groep maar dat vond  ik geen goed idee  omdat ze daar niet op haar plaast zit en niet haar dromen kan volgen heb ik en mijn vriend besloten om te kijken hoe het zat als wij voogdij over haar proberen te krijgen maar dat gaat niet zo gemakelijk als we dachten,

een dag later heb ik jeugdzorg gebeld omdat ik met haar gezinvoogt wou praten en dat mijn grote zorg was dat mijn zusje hier aan onder daar  ging en om te kijken of ik nog iets voor haar kon doen helaas is dat niet mogelijk en moet ze toch naar de groep.

mijn ouders zijn onzettend boos geworden omdat ik mijn  zusje wou helpen en wou dat ze niet het zelfde mee maakt als wat ik heb mee gemaakt mijn moeder belde mij boos op en zei dat ze geen contact meer wou hebben een week later belde ze omdat ze zich zorgen over mij maakte en hebben mijn vriend bedreigt ,teon ben ik boos naar mijn moeder gegaan en heb haar gevraagt waar ze mee bezig was want ik had al van iedereen gehoord dat ik over de schuld van kreeg zelf tegen opa hebben ze het gezegt  maar daar gaven ze geen antwoord op toen ben ik onzettend boos geworden en heb ik gezegt dat ik het niet eerlijk vond dat ik overal de schuld van krijg alleen omdat mijn zusje wou helpen en dat ik eigelijk uit respect met hun contact heb op genomen omdat ik vond dat ze er recht op haden om hun kleinkind te mogen zien en dat ik dan dit over mij heen krijg en de  gene die de boel bij elkaar staan te liegen laten ze binnen de gene die met een mes in de kamer staat te zwaaien en haar eigen in de arm staat te snijden waar haar eigen dochter bij is staan ze aan de moedige en de gene die ze probeert te helpen om te zorgen dat ze nog een dochter kwijt raken wordt uit hun leven gezet.

ik ben nu onderhand 15 weken zwanger en met al dat gezeik ben ik kei ziek en hang allen maar boven de wc pot  ben al 4 kilo kwijt met dat gezeur.

ik had zo gehoopt dat ik kon genieten van de zwangerschap en nou ben ik alleen maar bang om het kind kwijt te raken met dit gezeur.