Wonder van het leven?!?
Hoi lieve meiden,
Ik vond het ff tijd voor een blogje, want ik wil ff iets van me af schrijven.
Het wordt geen vrolijk blogje, dus als je er geen zin in hebt, lees dan maar niet verder.
Zoals de meeste van jullie hebben wij gevochten voor dat ene kleine wondertje....een mensje met alles erop en eraan....de mooiste verbintenis van 2 mensen, een kindje om ongelooflijk veel van te houden en te genieten!!!!
Voor een aantal van ons is die droom inmiddels in vervulling mogen gaan, sommigen zijn in verwachting, sommigen hebben ervan geproefd en vechten nog steeds...
Je zou denken dat je er zo voor moet vechten, het op een gegeven moment goed is. De strijd is gestreden en je hebt overwonnen!!!
Jammer genoeg is de wereld niet zo eerlijk. Als je denkt te hebben gewonnen mag je plaats nemen op dat mooie wolkje, hoog in de lucht. Als je wolkje niet sterk genoeg is, knapt het en val je op de grond...het wolkje wordt een vlinder die je helaas nooit zult mogen zien.
Is dat wolkje wel sterk genoeg, groeit en groeit het en klimt steeds hoger en hoger, totdat het klaar is voor de mensenwereld. Dan mag je je wolkje eindelijk vasthouden, knuffelen en overladen met alle liefde die je maar kunt geven.
MAAR..........Wat als er toch blijkt iets mis te zijn met je kindje en je alsnog snoeihard van je wolk wordt afgesmeten......
Het bericht van Marcella over haar dochtertje Chloé is mij niet in de koude kleren gaan zitten. Bij haar mooie dochtertje is zoals jullie weten een aangeboren afwijking geconstateerd en van de cijfertjes wordt je dan ook niet vrolijk. Ik snap niet waarom zoiets uitgerekend iemand moet overkomen die er zoveel moeite voor heeft gedaan...
Ik verwoord het misschien verkeerd, maar jullie snappen me wel denk ik ;)
Toen ik het bericht las sprongen de tranen in mijn ogen. Laat staan hoe Marcella en jeffrey zich moeten voelen! Zo'n klein onbezorgd meisje, dat nu al zo'n zware rugzak met zich mee moet gaan sjouwen...Dat is gewoon niet eerlijk!
Vroeger was mijn grootste angst dat Bob iets zou gebeuren als hij in het buitenland was, ik niet naar m toe zou kunnen of hij niet meer thuis zou komen....Nu heb ik er een angst bij en ik weet niet welke ik akeliger vind.
Denk dat ieder van jullie die angst met mij deelt.
Hopelijk verbaasd die kleine Chloé alle artsen, gaat ze tegen alle percentages in en groeit ze op tot een geweldig mooie, dappere meid!!!!!!!!!
Geniet van elk kostbaar moment met ieder die je lief hebt!
Liefs Tammy
reacties (0)