Onze zoon is geboren!

Op 23 mei zijn wij trots ouders geworden van een gezonde zoon : Draco Otis, 3370gram

op donderdag zijn smiddags mijn vliezen gebroken door de vk aangezien onze zoon er niet uitwilde. Anders zou ik maandag overgedragen zijn naar de gyn.
Na even thuis alleen wachten kreeg ik na ongeveer 1 uur weeen en na 1,5 uur riep ik patrick dat hij toch echt nu de vk moest bellen. Die wilde mij even spreken en na verteld te hebben dat ik het toch echt niet meer leuk vond die weeen zei ze ons naar het ziekenhuis te gaan waar ik zou bevallen. ( we waren rond kwart voor 6 in het ziekenhuis )
Het was heel erg moeilijk om in de auto te gaan zitten en de rit was ook niet echt leuk.. Mijn man reed door de zenuwen?? de stoeprand ook nog eens aan tijdens de rit en ik heb de hele tijd dat handding?? bovenin de auto vastgehouden en puffend de rit doorstaan..Natuurlijk stond alles vast ( ja krijg je rond etenstijd mensen die op weg naar huis zijn) Het was verschrikkelijk maar dolblij dat we er eindelijk waren toen we er waren. We zijn toen naar boven gegaan en kreeg een mooie kamer en moesten we wachten op mijn vk. Het was erg rustig wat ook erg fijn was. Mijn vk kwam en toen hebben we mij op bed gehesen en gekeken of er meer ontsluiting was bij breken van vliezen was het 3cm en in het ziekenhuis al 6cm. Toen kreeg ik weeen die erg pijnlijk waren en ik half staand en liggend op bed heb zitten wegpuffen. Toch was het heel erg goed te doen want ik had wel tijd tussen de ween zitten ( dat had ik bij de andere 2 kinderen niet ) en kon ik op adem komen.. Daarna kreeg ik lichte persdrang en op me zei gedraaid door de vk en patrick maar dat wilde ik absoluut niet. Bij de andere 2 kinderen moest ik op mijn zij en dat deed zoveel pijn en nu weer dus gilde ik dat wil ik niet en draaide me weer op mijn rug. De vk heeft weer gekeken en zei ze is bijna zover. Toen heeft de vk me onder de douche(stoel) gezet en heb ik daar samen met mijn man alleen de weeen weg gepuft het was fijn om de warme straal op mijn buik en af en toe rug te hebben en de douche stang was erg fijn om tegenaan te puffen. Nog steeds ruimte tussen de weeen en zelfs nog tijd om te `lachen` het was erg fijn om zo samen met mijn man bezig te zijn! Toen trok ik het niet meer van de persdrang en moest ik weer op bed om te kijken of de ontsluiting was gevorderd. Ik riep namelijk dat er z`n druk was (wel vaak gezegd haha) en ik aandrang had om te poepen. De vk keek en zei ze heeft we gelijk alleen had ik geen krachtige persween want had er nog steeds tijd tussen zitten. Toch wilde ik graag mee gaan persen tijdens de drang maar wist niet zo goed waarheen aangezien ik meer aandrang voelde om te poepen dus richting stuitje heeft de vk me `geleid` met haar vingers en kon ik die richting op persen. ik durfde eerst ook niet te persen want ik `ging nog niet dood` van de weeen ik durfde niet te persen aangezien ik het idee had dat ik nog niet zo ver kon zijn.. Had nauwelijks ontlasting gelaten uiteindelijk dus dat viel mee. Na een paar minuten persen stond het hoofdje al en na 7 minuten vanaf begin persen had ik onze mooie zoon Draco op mijn buik liggen. En hebben we de navelstreng laten uitkloppen en heb ik heerlijk naar mijn zoontje liggen staren. De placenta kwam na 1 kwartier en heb ik Draco daarna aangelegd. Het is echt een natuur talentje want hij dronk meteen redelijk goed (10 min) en drinkt nu ( hij is dus 3 dagen oud) al 20 min per borst/voeding. Ik kijk met veel liefde en plezier terug op deze bevalling en geniet van mijn gezin.