morgen 35 weken - en een helse planning :) - manlief en ik moeten onze kleine man nog gaan erkennen en gaan daar dus morgen werk van maken, gaan al wat drank halen voor als onze jongen geboren word, nog wat spullen voor de doopsuiker en savonds gaan we onze kleine man nog eens bewonderen bij de gyn en weten we waarsch ook wanneer we onze kleine man mogen verwachten - op zich geen helse planning maar oooh wat heb ik nestdrang :) - mijn vent ziet af :) - dit weekend verplichte ik hem om de wieg en het park naar beneden te halen, in elkaar te steken om dan te beslissen dat het park weer in elkaar mag omdat ik voorlopig enkel de wieg wil omdat anders het huis vol staat - liet ik hem de commode naar een heel andere plaats brengen, spullen ophangen, mn prinsesje haar bureautje verschuiven en staat onze (en we hebben een hele ruime) berging vol spullen voor het containerpark - en die spullen moeten natuurlijk weggeraken :) - vond wel zielig voor hem, nu hij eens een dagje niet moet werken maar hoe sneller alles hier strak en proper staat hoe minder hij moet doen als ik in het zh lig (heb voor alles een uitleg, maar tis wel zo :)) - vanaf we de data weten maak ik men koffertje en zorg ik ervoor dat er pakketjes kleren klaarliggen voor dochterlief (tuurlijk kan men man haar kleden en doet die dat zelfs goed maar toch, nestdrang, ik wil voorbereid zijn) - men wasmachine draait tegen 100 per uur en alles word dubbel gechecked - als men man me niet wat zou tegenhouden zou ik echt alles weggooien onder het moto "hebben we dat wel nodig?" :) - Ikzelf ben de voorbij twee dagen echt niet te genieten - ik besef het, wete het - echt zonde voor de mensen in men buurt - heb er mij al zo slecht over gevoeld - heb gewoon geen verdraagszaamheid meer - en dat terwijl dochterlief mij steeds probeert te knuffelen en afteleiden - zo lief van der - manlief heeft het al moeten ontgelden, die kan helemaal niets meer goed doen, zegt precies steeds de verkeerde dingen en bah ik heb het soms helemaal gehad met hem - hormonen? nog eens een felle piek? - waarsch, en ik kan niet meer doen dan op een moment van realiteitszin sorry te zeggen :) - verder heel onrustig slapen, veel pijn (argh soms ben ik echt in paniek dat het niet meer weggaat, terwijl gyn en huisarts me echt wel verzekerd hebben dat dit typis kenmerk van men zwangerschap is en dus weg gaat de moment ik men eerste hormonendaling krijg dus e ris hoop ) - wel grappig is dat ik door het onrustig slapen soms in een soort bewust,onbewustslaap ben en ik mezelf erop betrap dat ik praat - deze week was er een nacht dat ik men man niet zo aardig toesprak en hem beetje bij beetje uit bed probeerde duwen (erg he) - de nacht erop betrapte ik mij erop dat elke keer als hij nog maar bewoog ik hem tegen mij aantrok met de woorden "pas op schat, anders val je nog uit bed" - nou best grappig maar zo vermoeiend - nu tot zover men weer heel samenhangende blog (sorry dames)
reacties (0)