Bevallingsverhaal

Hey iedereen,

Lang geleden dat ik nog eens een blog schreef dus hier gaan we. :) Eerst en vooral wil ik iedereen bedanken en als ik mensen vergeten ben die geen sms of kaartje hebben gekregen bij deze een sorry. :)

Zondagavond ben ik binnen gegaan in het ziekenhuis om snacht ingeleid te worden, dus om half vier heb ik men eerste pil gekregen en kreeg ook meteen weeen, dus om zes uur nog eentje en rond de late middag kreeg ik een derde (wat weeen of niet het deed niets voor me kwa ontsluiting of verstrijken van baarmoederhals) en heel de boel viel gewoon stil, geen weeen meer niets... Ik kan jullie vertellen dat je dan ff helemaal gek word en ff niet meer weet wat te doen. Gynaecoloog die kwam kijken en besliste niets meer bij te geven omdat ik al zoveel had gekregen, het kleintje was er dus nog niet klaar voor en ik moest weer naar huis als er niets veranderde tegen dinsdagmorgend. Helemaal ondersteboven en best wel slecht gezind ik terug naar huis dinsdag morgend :)

Dinsdag op woensdagnacht stipt om 00.01 :) zijn mijn weeen vanzelfs begonnen, ineens ontzettend fel en snel na elkaar, om half vier is mijn moeder mij komen halen en heb ik bij mijn ouders thuis nog een badje genomen en tegen half vijf zijn we naar het ziekehuis vertrokken, daar aangekomen aan de monitor gelegd en ja hoor, om de vijf min een flinke en felle wee. Ben toen terug naar een kamer gebracht en toen was het afwachten op de gynaecoloog die zou komen toucheren. Rond negen uur zijn mijn vliezen vanzelf gebroken en ben ik naar de bevallingskamer gebracht. Ik kon mijn weeen perfect opvangenen wegblazen enkel als ik op het bed moest liggen voor aan de monitor wa shet hel,ik kon mijn weeen niet meer opvangen op die manier maar helaas moet je dus wel om het uur eens een half uur aan de monitor dus heb ik een ruggeprik gekregen rond drie uur, heb dan nog een half uurtje geslapen en rond vijf voelde ik mijn weeen weer heel fel opkomen en bijdrukken van de epidurale leek niet te doen. Om vijf uur had ik dan 5 cm ontsluiting en rond tien voor zes kreeg ik 'druk' zoals ze zeggen :)

Vroedvrouw is dan komen toucheren en ik had 9 cm, in alle haast bed klaargemaakt en de gynaecoloog geroepen, om zes uur had ik tien centimeter en om tien na zes begonnen met persen, en twintig min later was het kleine wondertje er :) en ben ergens blij dat de ruggeprik niets meer deed dat ik dat gevoel ten volle heb kunnen voelen ze weende meteen en het moment dat ze haar op men buik legde is onbeschrijfelijk. Ik was zo overdonderd van haar dat ik alles rond mij vergat. Gynae vroeg voor nog een te persen voor nageboorte en ik leek het maar niet te snappen :) zo onder de indruk van alles... Na het naaien van men knip in bad met het kleintje maar niet voor ik eerst nog een flauwviel :) tsja kan maar beter ineens alles is meemaken he :)

Kleine meid Lenn woog 2.860 kg en was 47 cm groot, ondertussen weegt Lenn 3.040 kg en doet ze het heel goed. Ikzelf ben ontzettend trots op dat kleine wondertje en geniet van elke seconde, schitterend gevoel mama zijn en ik zou het voor niets willen ruilen of anders doen.

Mijn kleine meid, mama ziet je zo ontzettend graag en gaat alles doen om je te beschermen, ik hou van je, er is niemand die meer betekend voor me dan jij, je neemt al men verdriet weg, mijn "problemen", Je bent een engeltje en een godsgeschenk mijn wondertje...