Mijn rare leven

Misschien helemaal niet iets voor op babybytes, maar toch lucht het vaak op om even wat van mij af te typen of schrijven. Ik kies deze keer voor typen.
Het is een enorm lang verhaal waar ik echt een boek over kan schrijven, maar met dat in mijn hoofd weet ik niet eens waar ik moet beginnen. En waar eindigd het? Geen idee. 
Het komt er dus op neer dat het tussen mijn ouders al 25 jaar slecht gaat. Dat had ik als kind ook al wel door, maar eigenlijk was ik niets anders gewend, dus je denkt dat het normaal is. Inmiddels ben ik zelf ruim 3 jaar geleden gescheiden. Mijn ouders vonden dat de weg van de minste weerstand. Ik niet, ik ga niet in een huwelijk zitten waarbij we langs elkaar heen leven als broer en zus. Wat geef je je kinderen dan mee als voorbeeld??! Precies, hetzelfde voorbeeld als wat ik als kind heb gekregen... En daar wordt je als kind dood ongelukkig van. 
Mijn ouders gingen 12 jaar geleden voor het eerst op vakantie naar Thailand. Niets mis mee zou je zeggen, maar toen is het gezeik begonnen. Hij heeft daar toen al iemand anders leren kennen. Ja, een oudere man in Thailand, ik hoor het je denken. En meestal is het zo; een oude vent die geluk zoekt tussen de golddiggers daar in Thailand en het zelf niet door hebben dat ze worden leeg gezogen. 
Hun relatie heeft al die tijd nog aangemodderd, terwijl mijn moeder wist van de affaire en wist dat hij daar regelmatig alleen naar toe ging. Het komt er dus op neer dat hij twee dagen geleden daar naar toe is gegaan voor onbepaalde tijd. De scheiding is net een aantal dagen rond, iets wat ook 2 jaar heeft geduurd uiteindelijk. Ik heb ze daar op aangespoord, want niemand werd er beter van. Maar mijn vader.....hij zit nu in Thailand, bij haar en haar familie. Hij krijgt dit jaar godver twee nieuwe kleindochters en verkiest alles daar boven mijn broertje en ik. En hij heeft ook al gezegd dat hij niet van plan is om in augustus en december terug te komen als de meisjes geboren worden.
Daarbij komt ook nog dat mijn moeder alcoholist is en hij ons daar nu mee opzadeld. Ze zit nog volop in de ontkenning en dat is het ergste. Ik weet ook niet hoe ik haar wakker moet schudden. Het kwartje is 4 jaar geleden gevallen bij ons, ze drinkt driekwart tot een hele liter vodka op een dag. Ik heb twee dochters van ruim 8 en 6 zij zien haar als de lieve oma, de kinderen zien het (nog) niet. 


Word vervolgd....



 


 


 

1183 x gelezen, 0

reacties (0)


  • Mommyx3

    Wat heftig voor jou zeg ! Mijn vader kreeg ook een nieuwe vrouw en keek ook niet meer naar ons om. Af en toe een belletje dus ik heb het contact verbroken . Beste keus ooit. Ik hoop dat je moeder gaat inzien .. zal nu nog lastig zijn want ze zit er midden in en dan is alcohol een makkelijke keuze

  • Thalie

    Wat sneu voor je. Hopen dat je moeder gaat in zien dat ze een probleem heeft en dat ze de juiste hulp krijgt. Praat anders eens met iemand van verslavingszorg. Misschien kunnen zij je tips geven hoe je moeder te helpen. Sterkte!

  • MamaItalia

    Ik herken je gevoelens. Mijn ouders zijn 3 jaar geleden na een huwelijk van meer dan 30 jaar gescheiden. Mijn vader is alcoholist en depressief (het gaat beter met hem maar hij heeft nog wel eens een terugval). Mijn broer is in het buitenland gaan wonen. Helaas komen dit soort dingen toch op ons neer. Mijn kinderen krijgen er niets van mee gelukkig maar ik voel me soms erg verdrietig. Dikke knuffel voor jou!

  • Amatullaah

    Phoe.. dat is inderdaad niet leuk. Heb wel vaker gezien dat als mannen een nieuwe vrouw krijgen etc dat ze hun kinderen vergeten.. pff kan me dat echt niet voorstellen. En wat moeilijk ook voor je moeder.. waarschijnlijk de troost in alcohol gevonden? Wens je superveel sterkte, dat is echt niet leuk als je in verwachting bent!

    Heel veel sterkte, denk goed aan jezelf. Je kan anderen willen helpen, maar ze moeten het wel willen anders trek je aan een dood paard.