O, wij hebben haar ook gesteriliseerd. Haar haren op de rug zijn wat doffer geworden, ze is anderhalve kilo bijgekomen maar ze is 'aanhankelijker' geworden, lievelijker, meer komen voor aaitjes... Wij wilden geen bloed in huis met kleine kindjes, en waren niet van plan om te kweken met haar. De dierenarts zei dat je hondje gemiddeld 2 jaar langer leeft indien ze gesteriliseerd zijn, en amper nog kans hebben op kanker aan de vrouwelijke onderdelen... Daarom hebben wij het gedaan. Het was een leuke bijkomstigheid dat ze nog zoveel knuffeliger is geworden :)
Oo hoe toevallig, bijna onze situatie destijds! Wij stonden al 3 jaar op een wachtlijst voor een labradoodle (wegens hondenallergie). Uiteindelijk was er 1 puppy méér dan gezien op de echo, en hadden we plotsklaps beet. Ik was net zwanger (wist het alleen nog niet, wist het pas op 8 weken), toen ik de puppy ophaalde. We hadden dan al een peutertje van een kleine 1,5jaar lopen in huis. We verhuisden ook nog eens in dezelfde week dat we het puppytje moesten ophalen. Druk dus!
9 maanden later was onze dochter er. Het ging heel goed. We zouden oorspronkelijk naar de hondenschool gaan, maar dit heb ik vroegtijdig moeten staken wegens bekkeninstabiliteit.
Ons hondje is middelgroot (15kg), en heeft een hele hechte band met de baby (inmiddels ook een peuter van een kleine 1,5jaar). Met de oudste (die nu inmiddels al 3,5 jaar is) heeft ze ook een goeie band, maar iets minder. In het begin sleurde ze nogal rond haar nekje (ondanks dat we dit probeerden te voorkomen), dus van knuffelen met de oudste houdt ze minder.
Zindelijk hebben we geleerd met op regelmatige tijdstippen buitengaan.. Ik heb speciaal voor haar 2 maanden thuisgewerkt, zodat ze haar niet alleen voelde en goed zindelijk was, en ze doet het zo goed!
Een heel kindvriendelijk ras, een echte knuffelkont. Enkel trimmen doet ze niet zo graag, dus wij laten haar altijd kort kort (7mm) trimmen, en gaan elke 2-3 maanden naar de trimmer. Ze houdt echt niet van lange haren, vanaf ze haar kort jasje heeft, is ze zoveel vrolijker :). Echt hondjes met een leuke persoonlijkheid.
Wij hebben een bench, waar ze zelf in kruipt als de kindjes te druk zijn voor haar. Die staat ook in de keuken, onder de tafel waar de koffiezet enzo op staat, en dat is het rustigste plekje eigenlijk in huis als de kindjes er zijn. De kindjes weten dat ze haar gerust moeten laten als ze in de bench zit. Dus mijn tip zou eigelijk wel zijn om een rustig plaatsje uit het zicht te voorzien, voor moesten de kindjes te druk zijn.
Veel succes en vooral veel plezier! Je krijgt zoveel terug van je hondje, komt helemaal goed!
Ga ermee op gehoorzaamheids training, is ook een aanrader.
Onze hond kwam als pup tegelijk met onze jongste in huis, we hadden er 3 onder de 3 en een pup 😅 Het was dat ik in die tijd fulltime thuis was en tijd had, want het is wel aanpoten in de periode van zindelijk maken en alles kapot bijten. Maar zó leuk!
- leer je kind: de hond heeft een mand/kussen/bench/plek en als hij daar zit/ligt laat je hem met rust. De hond moet zich kunnen terugtrekken
- leer de hond: je bent de laagste in de roedel. Opvoeden dus, als laatste eten geven, niet op de bank (dit geeft je kind ook een plek om zich terug te trekken, op de bank) dat soort dingen.
- alles wat op de grond ligt, is speelgoed voor een pup. Dat vond ik de grootste uitdaging, de hond leren waar hij wel en niet mee mag spelen. Er is wel het eea aan peuterspeelgoed gesneuveld.
- een spelende pup bijt en heeft scherpe tandjes, dus daar altijd bij zijn.
Poeh, lijkt me vooral heel pittig om een baby én een pup te hebben. Opvoeding is het allerbelangrijkste. Niet alleen voor de hond, maar ook je peuter leren wat wel en niet mag.
Succes!
reacties (5)