Buisjes enzo

Hier gaat alles z'n gangetje. 
Loïs is een tijdje aan het tobben geweest. Nachten achter elkaar wakker, veel huilen, niet gezellig. Gewoon niet in d'r doen. Na 2 mnd kreeg ze 2x in 1 week een loopoor. Naar de dokter geweest, meteen naar de KNO en 5 dagen later had ze buisjes. (december)

De KNO vertelde na de ingreep dat haar trommelvliezen bol stonden van het vocht. Vandaar dat ze ook nog niet kon praten.. Dat ze zo laat pas ging zitten.

Nu gaat het iets beter. Twee weken geleden een dubbele ooronsteking gehad. Dat ging weer met veel pijn gepaard. Nieuwe druppels en een kuur en het gaat weer goed. 

En ineens komen de woordjes.. Wat was ik blij toen ik voor het eerst "mama" hoorde.. Dat kan ze nu sinds een paar weken. Nu wordt haar vocabulaire steeds uitgebreider.. 

Ze klimt OVERAL op. Op de bank, maar dan probeert ze over de bank te klimmen.. Een stoel voor het traphekje om er zo overheen te klimmen. In de box zet ze alles op elkaar, om er dan overheen te klimmen.

Ik kom echt ogen te kort. Ze zit enorm onder de blauwe plekken. Ik denk op 1 beentje minimaal 15 blauwe plekken. Ze loopt overal langs, kan aan 1 hand meelopen. Maar los staan durft ze nog niet. 

Met de oudste gaat het allemaal goed. Beetje opstandig af en toe. Ze gaat 2 middagen per week naar de peuterspeelzaal. Dat vind ze echt helemaal geweldig. En samen met d'r zusje thuis, ik geniet er zo van. Zoals ze samen spelen. De één óp de loopauto, de ander er achter. Samen met de duplo.. 

Soms is het wel moeilijk voor haar, omdat Loïs een behoorlijke driftkikker is. Als het even niet gaat zoals zij wil, bijt Loïs in het eerste en beste stukje "vlees" wat dichtbij is. Of het nou een been of arm is, het maakt niet uit. Of haren trekken.. 

Zelf werk ik tegenwoordig 1 avond in de week bij een restaurant in de buurt. Heerlijk, kan ik eindelijk m'n horeca-ei weer kwijt. En even geen moeder zijn is ook best lekker hoor. Mn man eet met de meiden, legt ze op bed en als ik thuis kom, meestal rond twaalven, is alles netjes en opgeruimd..

Nou, dat was het weer voor even...

Liefs, 

Suzie