Bevalle en verhaal

hoi damens

ik had vorige week al op bb gezet dat ik 14/7 op het ziekenhuis moest wezen voor het inleiden. nou zo gezegt zo gedaan 14/7 naar het ziekenhuis om 8 uur in de ochtend. werd naar me kammer gebracht waar ik eerst aan de ctg moest en me bloeddruk werd gemeten. vlak daarna kwam de gyn en die ging kijken of me baarmoedermond al week was. die was nog niet week dus gingen ze me prime een tabletje werd in gebracht en moest ik een uur blijve leggen en daarna mocht ik drie uurtjes gewoon me gang gaan. na die 4 uurtjes wachten werd ik weer gecontroleerd en ja hoor moest nog een kleinbeetje week worden en dan gingen ze verder kijken. weer een tabletje werd in gebracht en een half uur ctg en nog een half uur blijven liggen.  terwijl ik wachte kreeg ik steeds vaker weeen en steeds regelmatiger nog niet pijnlijk maar wel gevoelig. rond 4 uur in de middag gingen ze kijken ook omdat ik zij dat er regelmaat tussen de weeen kwamen 2 cm maar goed nog geen vliezen gebroken. de gyn zij nou nu gaan we je vliezen niet breken want dan beval je in de nacht en je bent hiet al van af 8 uur dus dat doen we morgen als ze uit de zelf niet breken om half 7 in de avond zij ik ik gaat ff plassen en omdat ik al de heletijd op dat ziekenhuis bed lag dacht ik ik ga ff op een stoel zitte en ja hoor plop me water brak. ik gelijk naar de wc de rest in de wc laten lekken. en me vriend liep gelijk de gang op en zij der vliezen zijn gebroken. nou hup gelijk weer aan ctg en de ja hoor de weeen werden sterker van kracht ik werd naar de verloskammer gebracht en daar werd het wachten erger en erger werden ze om 12 uur had ik 5 cm ontsluiting en moest dus nog even vol houden zo kwammen er drie achter een en zo zat er weer 3 min tussen. gelukkig maar dan kon ik ff op adem komen. om kwart voor 2 zij ik dat ik het gevoel had dat ik moest poepen maar nee hoor 7 cm onsluiting dus nog even binnen houden ik zij dat ik het niet meer redden en om twee uur mocht ik voorzichtig mee persen na twee pers weeen te hebben gehad werd dylano geboren. om 02.03 op 15/7/2011 hij woog 3180 en is met 37 weken geboren. ik ben super trots op me zelf omdat ik zonder medicatie aldus pijn stilling het door ben gelopen. ik heb twee hetingen maar dat kwam omdat meneer het leuk vond om eerst te zwaaien naar iedereen en daarna pas zijn gezicht te laten zien.een onder in en een in me lip. ik zou bijna weer te veel bloed zijn verloren maar omdat ze er snel bij waren en me daar wer medicatie voor hebben gegeven heb ik dit keer maar 700 cc bloed verloren gelukkig maar en ik moet zeggen dat ik me daar door super fit voelde en snel de oude was. nu loop ik lekker weer te keutele door het huis heen en  kan niet wachten tot ik met me gezinnetje ff naar buiten kan.nou dit was mijn verhaal morgen is me pik een week oud hij doet het perfect ben trots op hem en ook op valentino want die is zo lief voor zijn kleinne broertje geeft hem kusjes en knuffels en is heel de tijd onwijs voor zichtig en een kanjer ik hou van mijn twee zoons. nu maar hopen dat ik snel me nichie mag verwelkome me zusje is nu 35 weken en 5 dagen dus zit met spanning op der te wachten je neefjes wachten op je nog ff tas en je bent er