Hallo Hazenlip: Toch wel een grote stap

Ok, ik heb het gedaan!

Gisteren nam ik 'per ongeluk' een geweldig leuke foto van ons gezinnetje, dit keer eens zonder wegkijkers, gekke bekken, neplachjes of tranen... En.... MET HAZENLIPJE... vol in beeld... En dat staat nu online... SLIK!

Stelt niks voor, zul je denken, maar voor deze mama toch blijkbaar een nogal grote stap. Ons madammeke is intussen bijna 8w oud en we hebben haar toch wel iets verborgen gehouden voor de wereld van facebook. Zelfs mijn 'betere' vriendinnen in NL heb ik er niets over verteld, want aangezien we ze toch niet in levenden lijve tegenkomen, gaat het ze geen reet aan dat ons kleine meisje een hazenlipje heeft.

Waarom doe ik er zo geheimzinnig over? Geen idee! Ik denk voornamelijk om toch vooral niet ZIELIG gevonden te willen worden. Haar AANDOENING valt namelijk erg mee, ze zullen het heel mooi weg kunnen werken, veel meer dan een nagenoeg onzichtbaar streepje zal ze er niet aan overhouden. Is het plan.

De mensen hier, buren, vrienden, ouders van Kindy, de meesten weten het intussen. Ze kijken in de kinderwagen en worden stil, ze zeggen niets, tot ik erover begin... Het is niet iets wat je van de daken schreeuwt: Jeeey, de baby is geboren en ze heeft een hazenlip! Het is een schisiskindje! She's got a cleft lip! See? Zie je het? Het valt wel mee, toch?

Maar is het daarom iets om te verzwijgen? Nee, eigenlijk niet, maar het is mensen aangeleerd om er vooral niets over te zeggen, want het is wel een HANDICAP, een AANGEBOREN AFWIJKING en ze zal eraan geopereerd moeten worden, dat is heel ZIELIG voor een klein baby'tje.

Daar! Het is eruit! We hebben een zielig klein kindje met een hazenlip en de hele wereld kan het nu zien!

Haar lach is groter dan die van kindjes zonder hazenlip. Als ze huilt, zie je het helemaal niet. Ze is ons prinsesje en ze is prachtig! Maar waarom zit ik hier dan met de tranen in mijn ogen right now?

Vast omdat ik een emotionele soepkip ben, met de resterende zwangerschapshorrormoontjes die nog rondjes razen en gillend de bocht doorgaan...

Dat het een emotioneel beladen onderwerp is, is wel zeker! En waarom zou je het doodzwijgen? Nu wij een schisiskindje hebben, hoor ik van zoveel mensen OM ME HEEN dat ze een kindje, broer, moeder, tante, opa met een hazenlip hebben! En daar zie je idd niets van, maar er wordt ook niet over gesproken. Waarom niet?

We worden hier goed opgevangen, in heel NZ bestaat een netwerk van gezinnen met cleft babies die elkaar een hart onder de riem steken, want het komt echt zoooo vaak voor en lang niet altijd wordt het voor de geboorte opgemerkt, omdat het nou eenmaal lastig te zien is op de echo.

Maar goed, de kogel is dus door de kerk: ze staat online! Ik heb er ruim 7 weken tegenaan zitten hikken, maar gisteren was daar dan toch de dag, de wereld mag het weten. En nee, we zijn niet zielig, we vinden het wel reuze spannend!

De avond voor beeb en ik naar CHCH vlogen voor de kennismaking met het cleft-team, zaten we aan tafel en we bespraken met de jongens dat hun zusje morgen naar de dokter moest. 'Maar waarom dan?', vroeg de oudste. 'Nou, voor haar lipje', zei papa. 'Maar wat is er mis met haar lipje dan?' (!!!!) Want weet je, kinderen zien dat soort dingen niet, die nemen klakkeloos aan dat wat anders is, normaal is. Haar hazenlipje hoort bij E l y s s a, zo ziet ze er gewoon uit. Gewoon. Want dat heeft ze en we weten niet beter, we zien het niet eens. Daar waren papa en ik wel even stil van en natuurlijk is dat ook zo. Een kind oordeelt alleen als dat hem zo geleerd wordt. Dat alles wat anders is dan 'normaal' veroordeeld moet worden. Heerlijk he, die onschuldige eerlijkheid van een kind. Prachtig. Daar kunnen wij volwassenen nog een voorbeeld aan nemen.

Het neemt niet weg, dat wij straks zullen moeten wennen aan haar 'nieuwe' gezicht en mogelijk vinden we het eerst 'geen gezicht', vooral niet als ze black and blue gaat zien met opgezette alles na de operatie. Ze gaat een heel ander snoetje krijgen en vooral haar lach zal minder uitbundig zijn. So be it! Ook daar zullen we wel weer aan wennen!

X Brenda