Back in action

Sinds een heel aantal weken ben ik snot- en snipverkouden. Hoesten, proesten, snotneuzen, verstopte neus, keelpijn, gewoon beroerd!

Geen koorts, dus niet ziek. Maar wel hondsberoerd.

Vooral dat verstopte hoofd is moeilijk te handelen.

Maar sinds vandaag is er verbetering in opgetreden, want IK RUIK WEER!

Niet dat ik nu stink, maar mijn neus vertelt me weer wat!

De kookluchtjes die blijven hangen heb ik niet gemist, de poepbroeken van zoonlief al helemaal niet... Wat dat betreft was het wel een verademing om eens niets te ruiken, want jeemijee, wat kan die knul stinken! En om over de poepbroekenemmer maar te zwijgen....

Is mijn neus normaal gezien nogal scherp: als ik op de gang loop, weet ik bijvoorbeeld al dat ik een peuter-met-poepbroek in zijn ledikantje aan ga treffen. De afgelopen week moest ik eerst een broek uittrekken om voorzichtig een randje luier omwijd te trekken om een klein blikje richting bilnaad te kunnen werpen om te zien wat de schade zou zijn. Soms was de schade dan groot (haleluja, ik ruik er niks van!) maar ook met grote regelmaat konden we vervolgens de broek weer aan gaan stoeien, want die bilnaad lag er prachtig bij ;-)

Dus dat er nu met grote regelmaat weer luchtjes mijn neus in dwarrelen, is wel weer even wennen! Meteen hoofdpijn opgelopen omdat de buren de kachel vanmiddag aanstaken (hout met troep erop zo te ruiken, yuk!) en de vettige pannen moeten meteen weer omgespoeld, want oude kookluchtjes doen mijn maag nog steeds geen goed.

Terug bij af dus en back in action!

Ben benieuwd wanneer het hoesten en snotteren op zal houden...

Greetz Brenda