Doordringen

 Het langzaam donkerder worden van mijn test de laatste paar dagen zorgt ervoor dat ik er toch langzaam in begin te geloven dat het deze ronde echt raak is, hevige ongesteldheid and all. (Foto in fotoboek: http://www.babybytes.nl/Fotoboeken/showphoto.php?id=50ab101d39be411e4714ce32577c5077)

Gisteren even heerlijk een uurtje gezwommen - er zit nog water in mijn oor - waarna ik omrolde van de slaap, is ook vast een goed teken?

En dan ga je op tijd naar bed, lig je alleen maar te woelen en je te ergeren aan vriendlief zijn ademhaling... Kan hem toch moeilijk vragen te stoppen met ademhalen hahahaha

Als je dan zo'n peuter hebt, die met het verkeerde been uit bed stapt en overal dwars tegenin gaat, en je hebt voor je gevoel nauwelijks geslapen, dan levert dat toch wel een kort lontje op. Gevolg: zijn melk staat weer in de koelkast, want dat wilde hij niet opdrinken,(en dan weer wel en dan weer niet en toen was het janken dat hij het wel wilde maar het niet meer terugkreeg)  hij heeft zijn vieze sokken van gisteren weer aan, want hij weigerde de blauwe aan te trekken, (idem dito) hij heeft een broodje appelstroop mee, terwijl hij echt kaas wilde. (nee, pindakaas, nee worst, nee toch kaas, nee toch worst, nee jam!) Het leven is zo oneerlijk!

Wat haal ik mezelf op de hals, pffff op dagen als deze, kun je alleen maar hopen dat het allemaal goedkomt uiteindelijk hahaha

X Brenda