Vannacht had ik even een baalnachtje. De afgelopen weken heeft mijn vriend zijn baas en collega weer over de vloer gehad en dat brengt de nodige spanningen, late vergaderingen en korte nachten met zich mee. Om hem toch zoveel mogelijk uurtjes te laten pakken, spring ik er dan bij t kleinste geluidje uit, om de kids op te vangen. Maar nu de mannen weer gevlogen zijn en wij ons eigen gezin weer terughebben na bijna 10 dagen, kon ik er vannacht niet uit. Om 4 over 4 ging het jongste alarm af. Hij huilde niet hoor, maar ik hoorde dat hij wakker was en meestal sta ik dan zo spoedig mogelijk naast zijn bed, om de schade voor de rest van het gezin beperkt te houden. Vandaag dus niet...
Ik kwam niet verder dan mn hand uit bed te steken om het bedlampje aan te doen en toen dat na enig voelen en zoeken eindelijk gelukt was, is mijn arm naast t bed blijven hangen. Ik dacht ik wacht het nog een paar piepjes af, misschien zakt hij wel weer af.
5:45 was het toen hij weer kwam en ik weer wakker werd van hem. En weer kreeg ik het niet voor elkaar om eruit te springen, wel heb ik na een paar minuten het licht, wat nog aanstond, weer uit weten te doen en heb ik mijn inmiddels verkleumde arm toch maar in bed getrokken.
6:15 ging de wekker af, vriendlief ging eruit en ik draaide me nog even om, de kinderen waren stil.
7:45 klepperde er ineens eentje door de gang: de oudste van bijna 3 was wakker, had zijn pyjama al uitgetrokken en op zijn bed laten liggen en die zat prinsheerlijk met zijn vingertjes op mama's laptop te klieren, toen ik 5 min later de kamer binnenkwam. En de jongste?
We zijn nu weer een uur verder en het arme ventje slaapt nog! Kwart voor 9...
Ben ik nu een wrede mama dat ik hem om 4 uur en kwart voor 6 niet gepakt heb voor een slokje bv? Had hij het nodig? Wilde hij aleen wat aandacht?
Na de voeding leg ik hem meestal weer terug in zijn eigen bedje, behalve als papa intussen opgestaan is, dan mag hij bij mij blijven liggen.
Als hij had gebruld, was ik er vast uitgesprongen, maar hij lag alleen wat te mopperen en brommen en slaapt nu nog.
Dus nu vraag ik me bij mezelf af: heb ik het nu juist goed gedaan of juist niet?
X Brenda
reacties (0)