Schaafwonden en spierpijn

En dan ga je 'even' met je zoontje naar het speeltuintje aan het einde van de straat. Dat is normaal gezien een minuut of 10 lopen, op zijn snelheid natuurlijk. We wonen aan een doodlopend straatje en aan t einde zit een flinke muur met een poortje en daarachter een 'trapveldje' en wat speeltoestellen. En dan noem ik het een veldje, maar eigenlijk valt een voetbalveld erbij in het niets... Gras, gras en nog meer gras en bij het speeltuintje wat van die heerlijke meeverende matten. Alles omringd door struiken en bomen, je waant je weg van de stad haha.

En meneer is gek op de speeltoestellen, maar na 2 minuten op de schommel, 2x van de glijbaan, een rondje op de 'mary go round' (soort draaimolen ding) heeft hij er wel weer genoeg van en gaat op onderzoek uit. Gisteren was het een mooie dag, slippers (hij sandaaltjes) korte broek en shirt met minimale mouwen, want daar was het weer voor. En dan heerlijk gek doen in het gras, gras zat tenslotte!

Ik deed voor hoe je moet huppelen en hij ging het op zijn manier nadoen, je lacht je een kreukel hahah en hoppa op zn gat in t versgemaaide gras, dan weer languit en ook nog een mondvol... dat vond hij zelf iets minder hahaha hij bleef maar grasjes plukken van zijn tong, het arme kind! En mama maar lachen hihihi.

Intussen waren we al een aardig eind richting de andere kant van het veldje beland en daar hoorde ik een jong katje miauwen. Dus ik terugmiauwen op mijn manier en Caio mij uitlachen (je vroeg erom, mama - die had je nog te goed!) Aan die kant van het veld heb je een oude (volle) begraafplaats achter een muurtje en daarlangs loopt een zandpaadje en er staat een rij mega grote coniferen. En daar kwam het gemiauw vandaan, dus wij op onderzoek! Nu konden we aan de graskant niet eens een doorgang vinden die coniferenrij in, zo dichtbegroeid was de boel, de onderste takken hingen meeeeeters over het gras en over elkaar heen. Via het zandpad konden we er wel onder komen en ja hoor: daar zat fluffy!

Een 8 weken oud pluizig zwart katje hartverscheurend te miauwen... Ocharme dat beessie kan niet naar beneden denkt dan meteen dit suffe moederhart!

Moet je proberen, met je 22 weken zwangere buik, op slippers en in minimale kleding een boom beklimmen! Stomkop!

Maargoed, het diertje zat op nog geen 3 meter hoog en zoals ik al schreef waren de onderste takken allemaal flink groot en sterk en naar beneden gegroeid, dus echt veel moeite hoefde ik niet te doen voor de eerste meter de lucht in. Strek je je arm uit en kun je er bíjna bij... maar nét niet helemaal. Dus nog een takkie omhoog en ja hoor, daar zat mieuw me met grote zwarte ogen aan te kijken, de paniek straalde ervanaf. Tja, dat gaat kattenkrabbels opleveren, dacht ik nog... Steek je je hand uit, vliegt het beest uit angst en als echte kat door de lucht: springt richting tak... mist.... draait om zijn as... komt op pootjes op de volgende tak terecht... kan geen houvast vinden en 'stort' de laatste meter naar beneden... om op zijn pootjes in een laag oude blaadjes/naalden/boomresten terecht te komen! Meteen foetsie...!

Intussen besluit Caio dat hij óok over het kniehoge hekje wil klimmen en landt op zijn snoet in diezelfde laag organisch materiaal... Nou daar sta je dan met je goeie fatsoen halverwege in een boom... op slippers...

Vroeger toch zat bomen beklommen en dit was een prima beklimbare boom! Maar ook nu gold: heen gaat beter dan terug!

Afijn, ik heb het gehaald! Spierpijn van onder tot boven, mn grote teen ligt aardig open en op de meest onmogelijke plekken heb ik schaafwonden... Fijne actie, zwangere mama!

Ook Caio is duidelijk aan te zien dat hij 'goed geholpen' heeft, er zit zand en troep in zijn haar en aan zijn knieen en ellebogen geplakt en als ik hem een half uur later een schone luier geef, is het omkleedkussen bezaaid met boom- en zand/grond-resten hahahaha Ook heeft hij een mooie rode schaafplek op zijn kuit, maar je hoort hem niet hoor! Hij is veel te ondernemend om te huilen, gelukkig maar, want ik zat nog halverwege die boom toen hij zijn nose dive maakte!

Spelende vrouw, wat heeft u nou geleerd: Als een katje 'vast' zit in de boom, dan heeft het geen zin er zelf in te klimmen met je spekbuik en op slippers... zinloos!

Thanks voor t lezen en het lachen ongetwijfeld ;-)

X Brenda