Ziekenhuis geweest
Al ruim een week hoesten Z.oey en ik ons de longen uit ons lijf. Nico is er mee begonnen en die is weer beter maar Z.oey en ik komen er maar niet uit. Daardoor hebben we de afgelopen week ook erg weinig geslapen want we houden elkaar steeds wakker met onze hoestbuien. De voorbije nachten is me dat enorm gaan opbreken. M'n buik doet pijn van het hoesten en heb het gevoel dat de kleine man er ook erg veel last van heeft. Voelde hem al 2 dagen erg weinig en verloor ook bij elke hoestbui golfjes "vocht" van onderen. Na gisteren weer een enorme rotnacht te hebben gehad en de kleine weinig te hebben gevoeld maar wel veel harde buiken te hebben gehad was ik vanochtend ongerust genoeg om het ziekenhuis te bellen. Had ze om 7 uur aan de lijn en mocht om 9 uur langs komen. Kwam goed uit want zo kon ik Z.oey eerst nog zelf naar het kdv brengen. Precies op tijd was ik op de daycare en kon ik aan het ctg. Hartslag van kleine man was erg hoog, bleef eigenlijk continue tussen de 170 en 185. Ze vonden het daar ook aan de hoge kant maar niet hoog genoeg om iets te doen. Wel hebben ze mijn temp genomen en ik had verhoging, daarop gingen ze de onstekingswaarden van mijn bloed meten en ik bleek inderdaad een verhoogd aantal witte bloedlichaampjes in m'n bloed te hebben zitten (aanwijzing voor een onsteking in waarsch. m'n longen). Logisch dus dat ik me zo beroerd voel. Niet dat ik er iets aan heb want mag toch geen medicijnen. Moet het maar uit zien te zieken en hopen dat ik niet hoef te bevallen in deze toestand. Ze hebben ook nog even gekeken of ik al ontsluiting heb en ja hoor............al wel 1 vingertopje........tsss, schiet dus nog niet op maar we hebben geduld. Beebje had wel minder vruchtwater nu maar ook dat schijnt normaal te zijn. Morgen gaan ze opnieuw kijken tijdens mijn reguliere controle bij de gyn.
reacties (0)