Klagen helpt en weer aan de beterende hand.

Als je mijn vorige blog gelezen hebt dan weet je dat ik op z'n zachtst gezegd niet helemaal tevreden ben over de gang van zaken bij onze huisartsenpraktijk. Nadat ik mijn blog hier had geschreven wilde ik eigenlijk ook m'n beklag doen bij de praktijk zelf. Maar op hun website vond ik geen mailadres. Wel vond ik een website van de organisatie die alle zorg in dit stadsdeel coordineert en die als het ware ook fungeren als het management van alle huisartsenposten e.d. in dit stadsdeel. Nou, dan daar maar een e-mail naar toe en kijken wat er gebeurt. Heel eerlijk gezegd verwachtte ik er niet veel van. Toch kwam ik gisteren thuis en had mijn man een nieuwtje..........hij vertelde me dat ik a.s. vrijdag een afspraak zou hebben met de manager van onze huisartsenpraktijk n.a.v. mijn klacht. Het zal mij benieuwen maar ik ben in ieder geval al heel blij verrast dat er actie is ondernomen en hoop dat er door het gesprek wat kan veranderen in de manier hoe ik tegen deze huisartsenpraktijk aankijk op dit moment. Zal jullie zeker op de hoogte houden.

Verder ben ik sinds vandaag volgens mij eindelijk een beetje aan de beterende hand. Voel me nu alleen nog flink verkouden maar niet meer zo godvergeten ziek als de afgelopen dagen. Ben ondanks alles wel gewoon op m'n werk geweest en vind mezelf dan ook een echte bikkel. Morgen nog 1 dagje en dan heb ik weer lekker 3 dagen vrij. En dan dus vrijdag dat gesprek EN die dag komen ook de meubeltjes voor ons 2e wondertje. Daar kijk ik echt naar uit, kan ik eindelijk alle spulletjes een plekje geven. Ook bericht gehad dat het behang opgestuurd is dus met een klein beetje geluk gaat m'n man ook behangen dit weekend. Joepie! Dan hebben we een babykamer! Oh en ik hoop zo dat ik me het weekend weer gewoon gezond voel, ben het zo beu om niet lekker te zijn. Nu al bijna 2 weken, bleeggghh. Na het weekend nog maar 2 weekjes werken (in mijn geval 6 dagen) en dan begint m'n verlof. Heerlijk elke dag met Z.oey tutten en 2 dagen per week helemaal voor mezelf.

Oh en nog iets wat ik nog helemaal niet met jullie gedeelt heb. Ons meisje.......onze grote trots........die praat inmiddels ineens zo ontzettend goed! In een paar maandjes tijd is ze van losse woorden naar complete volzinnen gegaan. Alles kan ze nu duidelijk maken en we vallen in de ene in de andere verbazing hoeveel woorden ze blijkt te kennen. Hoef niet uit te leggen hoe trots we op haar zijn toch?