Het hartje van ons kindje....

Lieve vriendinnen,

Ik kom net terug uit het ziekenhuis en alles is goed met ons kindje!!!! Natuurlijk liep het weer lekker uit bij de gyn. Moest dus best even wachten voordat ik aan de beurt was. Ik had deze keer een mannelijke gyn en die man begreep in ieder geval dat ik inmiddels bloedje nerveus was. Hij stelde dan ook voor om maar gelijk te gaan kijken en daarna verder te praten. Het was nog een heel gezoek voordat hij alles een beetje in beeld kreeg want net als bij Z.oey ligt mijn baarmoeder weer in een rare hoek gekanteld. Waarschijnlijk komt dit vanzelf goed naarmate ik langer zwanger ben. Maar goed, uiteindelijk zagen we de vruchtzak en de beeb. Ik zag wel meteen dat het gegroeid was maar verder kon ik er niet veel van maken. Hij wel, want hij zei meteen "en daar hebben we een mooi kloppend hartje". Pfew, opluchting! Nog gevraagd of hij de hartslag ook kon laten horen, dat wilde hij wel proberen. Dus even geluisterd maar ik hoorde niks. Hij zei, ik stop er meteen weer mee want het is nog steeds onduidelijk of het luisteren naar de harttonen bij een inwendig echo echt onschadelijk is voor het vruchtje en ik neem liever geen risico. Wel zei hij dat hij het hartje wel had gehoord. Nog voordat ik om een fotootje kon vragen was het al voorbij. Wel jammer, maar op zich kon je toch nog niet veel meer dan een grijzige vlek zien dus ach. Ons kindje leeft en daar gaat het om. Over twee weken mag ik nu weer een echo en die zal dan wat uitgebreider zijn en wordt ook gemaakt door een echoscopiste met iets betere aparatuur. Hij vertelde al dat ik dan waarschijnlijk zelf ook meer kon zien dan nu. Aansluitend heb ik dan weer een afspraak met hem. Vind ik wel fijn want ik vind hem aardiger dan de vorige gyn. Zag in de gang ook nog even de gyn lopen die Z.oey gehaald heeft. Toch wel grappig vond ik. In ieder geval dus weer een echo over twee weken en dan binnen 2 weken daarna nog 1 voor de nekplooi meting. Voorlopig dus nog een paar leuke dingen om naar uit te kijken.

Na het bezoekje nog even naar een andere afdeling om bloed te laten prikken. Zoey heeft vorige week de vijde of de zesde ziekte gehad. Huisarts was niet zeker welke het was en wist ook niet dat het evt. gevaarlijk kon zijn voor de baby. Nadat ik aangaf dat dat gevaarlijk kon zijn heeft ze me een formulier gegeven om bloed te laten prikken en de gyn vond het ook wel beter om voor de zekerheid even te weten hoe het zit. Wel gaf hij aan dat de kans erg klein is dat dat gevolgen gaat hebben voor de kleine frummel maar toch.

In ieder geval ben ik nu wel heel erg opgelucht. En eindelijk gaan we het dan nu ook vertellen aan de buitenwereld. Nu nog even bedenken hoe we dat gaan doen.