YES!

Ein-de-lijk! Eindelijk kan ik weer eens een positieve blog schrijven. Het aller-allermooiste nieuws laat nog even op zich wachten hoor, het is dus geen "ik ben zwanger" blog maarrrrrr...........

WE HEBBEN ONS HUIS VERKOCHT!!!!!!!!!!!

Jullie willen niet geloven hoe opgelucht wij zijn. Dit maakt voor ons de weg vrij naar zoveel andere leuke en fijne dingen. Misschien toch een paar nieuwe meubels voor ons nieuwe huis, toch een weekje op vakantie met onze prinses en meer ruimte om ook naar banen te kijken die iets minder zijn qua salaris.....en minder druk op zwanger worden, nu mag het ook over een paar maandjes nog.

Gisterenochtend heeft mijn man de makelaar weer gebeld. Het laatste bod van de kopers was 168500, echt nog veel te weinig. Mijn man deed bij de makelaar een tegenbod van 172000 en liet ook doorschemeren dat dan bij ons wel echt alle rek er uit zou zijn. Half uur later telefoontje van de makelaar..............ze zijn akkoord!!!! Wel onder voorbehoud van financiering natuurlijk maar goed, laten we er van uit gaan dat die mensen al wat voorwerk hebben gedaan en weten wat ze kunnen lenen. We hebben wel zo'n 8000 euro minder gekregen nu dan waar we bijna 3 jaar geleden van uit zijn gegaan dat we zouden krijgen maar dat bedrag is wel op te vangen in de huidige hypotheek denk ik. Kortom, ondanks de lagere prijs zijn we blij dat het blok aan ons been chirurgisch verwijderd is haha.

Echt veel tijd om er uitgebreid bij stil te staan hadden we overigens niet want we hadden een bruiloft. Best een uitdaging vonden wij, een hele dag bruiloft met een ukkie. Bruiloft was in Harderwijk en gelukkig zijn we op tijd weggegaan want al met al hebben we er bijna 2 uur over gedaan (normaal iets meer dan een uur). Was erg druk onderweg. De huwelijksvoltrekking, waar wij echt bang voor waren want onze Zo(ey) kan nooit zolang stil zitten en stil zijn ging verbluffend goed. Ze zat lekker bij papa op schoot met de duim in de mond en heeft 2 keer aangezet om te gaan huilen maar dat kon ik opvangen met een popje en een pakje snoetenpoetsers om mee te spelen. Superknap van haar. Daarna de receptie, dat vond ze maar niets al die vreemde mensen, dus ze wilde absoluut niet van onze zijde wijken. Resultaat was dat papa de halve middag buiten op de parkeerplaats is geweest met d'r om lekker rond te lopen enzo. En toen kwam het eten......we gingen pas om half 7 aan tafel, een half uur voordat ze normaal gesproken naar bed gaat. Maar ze vermaakte zich kostelijk met haar bord eten (zalm met witte wijnsaus, salade en patatjes.....niks geen kindermenu voor onze koningin hoor haha). Helaas duurde het ontzettend lang na het voorgerecht voordat het hoofdgerecht kwam. Pas tegen kwart voor 9 kwamen die door. Tja, en toen dacht onze kanjer echt wel dat ze er klaar mee was. Heeft ze eerst bij mij gelegen en kon papa zijn bord leeg eten en toen bij papa liggen en kon ik eten. Toen bleek dat het dessert toch echt wel weer een half uur minimaal op zich zou laten wachten hebben wij maar afscheid genomen. Ik neem mijn petje af voor mijn kind. Ze heeft zich zo goed gedragen. Wakker van half 12 's ochtends tot ruim half 10 's avonds en zich keurig gedragen ook nog. Hoe trots je kunt zijn op je kindje......echt zo'n warm gevoel in m'n buik toen ze op de terugweg zo heerlijk lag te slapen in haar stoel, speentje in d'r mond, popje stevig in haar armen.......was zo'n tranen in m'n ogen momentje.