Nog 1 week wachten

Het grote wachten is weer begonnen. Hoe vreemd is het dat je op zich niet continu bezig bent met wel of niet zwanger zijn en dan ineens, een week voor NOD, je zo akelig bewust wordt van je lijf? Voel ik m'n borsten? Jaaaa, als ik op en neer spring doet het pijn! Pfff, ja duh! Voel ik daar iets in m'n buik? Jaaaaa, een krampje (o ja, ik moet zo even naar het toilet, pffff). En zo hou je jezelf lekker bezig. Maar kort gezegd, ik heb nergens last van op dit moment. Een week voor NOD en ik voel niets, is dat erg? Nee hoor, want al die andere maanden voelde ik van alles en was ik toch niet zwanger, dus wat maakt het uit? Als ik dan toch iets moet zeggen waar ik last van heb ik dat ik wat meer moet plassen dan anders maar ach, misschien wil ik dat alleen maar geloven. Zo rond deze tijd zou een evt. bevrucht eitje zich moeten innestelen volgens mij, dus op zich is dat wel een spannende tijd. We hebben op tijd geklust dus daar zal het niet aan liggen.

Verder hebben we gisteren maar liefst 2 kijkers gehad in ons oude huis. De eerste was redelijk enthousiast en zou er nog even over nadenken (sja, dat zou ik ook zeggen als ik ergens was wezen kijken) eind van de week horen we waarschijnlijk wel meer. We duimen maar weer en we zien het wel.

Morgen naar het CB voor de BMR prik, hoop dat ons meisje er geen last van krijgt, schijnt een heftige prik te zijn.

Meiden, wat is het heerlijk weer, straks maar even lekker naar buiten met onze prinses.