20 weken echo
Vanochtend hebben we de 20 weken echo gehad, en om maar met de deur in huis te vallen,
D. krijgt zover we nu kunnen zien, een gezond, levendig broertje !!
Zat mijn voorgevoel toch goed ; )
Alles lijkt er op en aan te zitten, op de juiste plek en in de goede verhoudingen. Wel lopen hoofdje, buikje en benen voor in groei, hij zit daarmee nu op de +2 lijn. Maar goed, we zijn zelf ook lang en ik ben niet heel dun (volslank noemen we het maar) dus dat klopt wel.
Levendig is hij, net als zijn zus. Die draaide ook al alle kanten op, en dat doet ze nog.
Opgelucht zijn we wel een beetje, want het blijft toch best een beetje spannend, zo'n echo. Opgelucht en trots natuurlijk !
Verder zijn we vorige week een weekje er tussen uit geweest. CP blijft toch heel leuk, zeker nu D groter wordt. Ze had er de tijd van haar leven. Klimmen, "emmen"-zwemmen- "juin" -speeltuin- "baan"-glijbaan-klauteren en rennen, ze leefde zich helemaal uit. Alhoewel we zelf toch praktisch in het bos wonen, en ze dus al heel regelmatig eekhoorntjes, konijnen en spechten ziet, werden diezelfde versies van deze beestjes op het park toch met heel veel enthousiasme ontvangen. Inclusief de platte kikkers op de weg ( jakkes... )
Dus toen we vrijdag weer naar huis gingen, werd dat niet met veel plezier ontvangen. Néé, djante ijven ! -nee, blijven !- Nu denkt ze dat we zo maar even wel naar die leuke speeltuin kunnen wandelen, ze zoekt zich ongans naar die leuke glijbanen met zandbak. Eigenlijk wel sneu. Ik dacht er dus goed aan te doen haar mee te nemen naar de speeltuin hier in de wijk, maar nee hoor, ze blijft op zoek naar die ene van cp. Dat is toch de leukste...
Zingen jullie ukkies mee met kinder liedjes ? Ze probeert het echt, dat gaat dan als volgt :
"aapeaape hehe-i-e-óll japajapa die akke ooll" Lees schaapje schaapje heb je witte wol, ja baas , ja baas drie zakken vol . Het klinkt zo lief, elke keer smelt ik helemaal weg. Ze praat wel, maar zegt nog zelden het hele woord. Glijbaan is baan, haag is hagelslag etc. Is dat normaal ? Dacht van wel toch ?
Komend weekend zullen we toch maar eens beginnen met de babykamer. Zeker nu we weten wat het gaat worden. Want dat het een jongetje mag zijn , dat liet hij wel heel duidelijk zien , grinnik.
Liefs en een dikke knuffel voor al de meiden die nog bezig zijn, want makkelijk is het niet, ik weet het. Helemaal niet na halleluja verhalen als deze, , dat besef ik me goed.
xxxx Sunnyday
reacties (0)