Rust na 13 lange jaren proberen kindjes te mogen krijgen!!

Gewoon het besef nu dat je geen stress meer hebt ivm zwanger worden,gek eigenlijk!!

Vanaf mijn 21 ste al bezig met het proberen kindjes te mogen gaan krijgen,en nu na 13 jaar een dochtertje van 7 jaar en een zoontje van net 1 jaar.

Zware jaren gehad met veel stress spanningen etc,zwanger worden lukte na een jaar naar de huisarts gegaan met mij temperatuurlijst,!!'

Was geen piek te vinden in mijn temperatuurlijst maar wel steeds keurig op tijd met mijn periode's.

Doorverwezen naar het z'huis en daar het traject ingegaan,met clomid gestart,vele kilo's aangekomen daardoor 30 kilo,stemmingswisselingen dus was niet gemakkelijk,maar geen succes,doorgegaan met iui 6 pogingen waarvan 1tje postief was,maar naar 8 weken klopte het hartje van ons 1ste wondertje niet meer,curretage ondergaan.

Was letterlijk en figuurlijk erggg zwaar,5 lange jaren waren dat.

Toen na een periode ons ingeschreven voor ivf.

Dan ist wachten geblazen,,,toen maar een vakantie geboekt ja we konden ook niks meer eigenlijk dus heerlijk genoten van onze vakantie en terug gekomen lag er een envelop op de mat ivf kon van start gaan in februari,gesprekken zouden eerder plaatsvinden.

En na mijn vakantie raar onderbuik gevoel,zou het dan toch???En ja hoor spontaan zwanger van mijn mooie dochter.

Vol ongeloof stonden we naar de test te kijken dit kon toch niet!!!

Na 39.5 week werdt christa gezond geboren int ziekenhuis met een keizersnede,na 4 dagen waren we weer thuis en genoten vollop.

Totdat er een dag kwam (dat ze 9 weken) was dat ik haar 's ochtends in bedje lag en haar die ochtend eraf haalde en ze ineens helemaal geel was,tot aan het witte van de oogjes toe.

Diezelfde dag zaten we int ziekenhuis,bloedonderzoek gedaan lichamelijk onderzoek,conclusie geelzucht,,watttt dat kan niet zei ik nog tegen die arts na 9 weken kan echt niet,toen ik aangaf dat ik een second opinion wilde,verklaarden ze mij voor gek,ja echt,,,en met tegenzin van die artsen toch een doorverwijzing gehad naar het umcg groningen,ik stond erop,mijn moedergevoel gaf aan dat het echt niet goed zat.

En ik bleek gelijk te hebben onze dochter 9 weken oud had een leverziekte genaamd alpha1antitrypsine,de galwegen in haar lever waren niet goed ontwikkeld waardoor haar gal niet goed weg kon uit haar lever,dat was schrikken en met vol ongeloof wat er was gebeurd en met wat de artsen in het plaatselijk ziekenhuis hadden gezegt mochten we weer naar huis.

Vele bezoekjes later en maandelijkse controles bleef ze stabiel genoeg,totdat ze na twee jaar echt achteruit ging en transplantatie was een feit.

Ze is op 28 december 2008 getransplanteerd en maakt het nu heel goed gelukkig maar!

Ze is nu een gezonde dame van 7 jaar en leeft al langer met de donorlever dan ze met haar öude"lever heeft gedaan.

En wat zijn we dankbaar.

Na een jaartje begon het weer te kriebelen en probeerden we weer om zwanger te raken zonder hulp van het ziekenhuis,traject paste niet meer in onze levensstijl met een hersteld kindje.

Heb nog 3 miskramen gehad in 3 jaar tijd daarna,en toen was het lontje op van mijn kant,ga maatregelen nemen zei ik nog tegen mijn man,alles was de deur weer uit en moest wachten totdat ik mijn periode kreeg om een spiraaltje te laten zetten.

En toen gebeurde weer het onmogelijke,,,,was weer spontaan zwanger,en deze keer van ons zoontje,alles verliep tot zover goed en jens werdt geboren een heerlijk mannetje!!

Nu is jens net 1 jaar geworden,en besef ik mij dat onze stressperiode kan gaan worden afgesloten!!

Want wij houden het bij 2 kindjes.

Na 13 jaar proberen zwanger te worden,ga ik mijn toekomst in en tegemoed,,en wat dat geeft dat een RUST zeg!

Valt heel wat van me af,ik ga door en geniet van mij gezinnetje en ga de toekomst vol tegemoed,een afsluiting een nieuw begin!!