Bevallingsverhaal Jens

Zo daar was ik weer,ben weer iets opgeknapt.

Dus nu dan maar ff mijn bevallingsverhaal.

Zoals jullie wisten moest ik me vrijdag melden voor het inleiden.

Op weg naar het ziekenhuis was ik best zenuwachtig want ja want ging er komen!!

Daar gemeld kamer aangewezen de algemene onderzoeken en een half uur later gelijk aan het ctg nou jens maakte het goed en trappelde er vrolijk op los!!

Weer een half uurtje later werdt dat de beruchte gel ingebracht moest nog ff een half uur blijven liggen en daarna een half uur zitten daarna mocht ik er weer af.

Maar ff eten en f naar buiten toe want was zenuwachtig wat er ging komen.

En wachten wachten maar gebeurde echt niks.

Oke dacht ik nog een eerste keer zal wel niet erg aanslaan dus de 's middags nog maar een keer,weer toucheren en weer gel.

Baarmoeder was mooi week maar geen ontsluiting.

Nou ja maar weer rustig afwachten.....en wat gebeurde er,,werkelijk niks geen krampje niks gewoon net zoals anders.

Beetje gek vondt ik het wel maar goed ben ook nog nooit ingeleid geweest dacht ik nog.

Wilfried zei gelijk al volgens mij wordt dit zo niks hoor greta.

Vlotte dus helemaal niet.

Alles besproken met de vk en maar weer toucheren,,geen ontsluiting niks.

Volgende dag maar weer proberen was het advies.

Volgende dag weer vroeg wakker kon niet zo goed slapen beetje zenuwachtig en ja mijn waterbed is natuurlijk anders dan zo'n ziekenhuis bed,,!!!

"s Ochtends om half 8 weer een vk aan het bed en maar weer toucheren,,jeetje was al helemaal beurs van onderen en maar weer met die handen erin,,mijn baarmoeder lag nu volledig naar achteren gekanteld en ze kn er moeilijk bij,,pijnnnnnn pff ff doorbijten dacht ik nog maar hoe meer ze drukte hoe meer ik mijn tranen moest gaan onderdrukken,,ja wat wil je ook was de 3de keer nu ook al,,maar weer gel!!

En weer gebeurde er niks,,,werdt er een beetje moedeloos van,mijn lichaam reageerde er gewoon niet op!

De 's middags maar weer gel en toen vondt ik het genoeg ik kon de pijn van het toucheren en de gel niet meer verdragen het werdt teveel,en mijn hormonen begonnen ook tegen te werken dus ja de tranen kwamen weer en had het idee dat ik gefaald had.

De verpleegster zei ook nee greta je hebt alles gedaan wat mogelijk is en je baarmoeder is er gewoon niet klaar voor.

Alles werdt weer in overleg genomen,,en 's middags kwam de gyn voor een gesprek langs.

Het was inmiddels zondag en er was dus helemaal niks gebeurd.

Er werdt een rustdag ingelost want je mocht geen 3 dagen achterelkaar gel .

Dus wat ik wilde int ziekenhuis blijven of toch ff naar huis,nou was het wel ff zat dus heb er voor gekozen naar huis te gaan.

Christa weer lekker bij ons en we hebben heerlijk van het weer genoten,,de volgende dag half 8 weer int ziekenhuis melden.

Moest die dag nog 1 keer getoucheerd worden en 1 keer gel en mocht dat niet lukken kreeg ik nog die zelfde dag een keizersnede.

Wat een opluchting dat ik nou eindelijk iets meer zekerheid had.

Dus weer gel,we hadden er geen hoop meer in maar toch maar gedaan echt zo van oke doe maar maar haald toch niks uit en gelijk hadden we!!!

Haalde niks uit dus na 6 uren gewacht te hebben weer gesprek met de artsen,,en ja hoor eindelijk werdt die knoop doorgehakt zou die middag na 17.00 opgehaald worden voor de keizersnee,wat was ik opgelucht zeg,was ook helemaal op geestelijk en lichamelijk,,letterlijk en figuurlijk!!

En ben een doorzetter echt geef nooit op maar was het helemaal beu en was gewoon kapot.

Om 16.30 kwam een verpleegster die me zou helpen met het klaarmaken voor de keizersnee dus catheter in kleren uit ziekenhuis kleding aan en daar lag ik te wachten,,,,,en wachten.

Totdat de vk binnenkwam er was een spoedje gemeld wat voorging kon nog wel een uur duren,,mocht wel ff van de afdeling af,,,watttt met de catheter in etc,,dacht er niet aan zag mezelf al lopen nou nee!!

Om 19.30 kwam er weer een vk bij me kijken,,hoe ist vroeg ze,,ja wat moest ik zeggen voelde me k** vanaf half 11 's ochtends moest ik al nuchter en met mijn zwangerschapsdiabetes voelde ik me duizelig en niet lekker en dat zag ze,,ze was kwaad dat daar niemand rekening mee gehouden had.

telefoontje gepleegd van haar kant en toen was het zo klaar met 5 minuten werdt ik opgehaald,,he he eindelijk.

Wilfried werdt int pak gehezen en ik werdt klaargemaakt voor de keizersnede.

Na een kwartier werdt dan eindelijk een klein blond koppie tevoorschijngehaald na veel moeite,,nog een kiwitang aan te pas gekomen omdat zijn hoofdje te groot was dus voelde veel gedruk en getrek in mijn buik.

Maar daar was hij dan eindelijk onze JENS en wat een prachtventje niks niet te groot en te zwaar 3.716 gram en 52 cm.

En zijn longen waren goed hoorbaar dus helemaal opgelucht!!

Schoongemaakt en heerlijk heeft ie bij me gelegen na zo'n haf uur was ik klaar en werdt na de ic gebracht daar kwamen al heel snel wilfried en jens ook.

Wat een mooi mannetje en wat was ik trots.

Die ellendige dagen waren zo weer vergeten maar hebben wel veel indruk gemaakt,!!!

In totaal nog 4 dagen gebleven int ziekenhuis en toen mocht ik eindelijk weer terug naar mijn gezinnetje.

En nu ist genieten geblazen,,christa is zo'n trotse zus en vindt het superrr en papa en mama genieten van alles.

Ben nu nog aan het herstellen maar voel me goed.

Jens doet het super en is een heel makkelijk mannetje gelukkig!!!

Ben aan het genieten van mijn mooie blauwe wolk.

Liefs Greta