We gaan er gewoon nogmaals voor!

Zoals helder werd, bracht het onderwerp zwanger worden/afvallen beide mij wat in verwarring. Het hoofd begreep prima wat wijsheid was maar het hart wist het even niet meer...of was het andersom..ach.

In ieder geval, toch weer ovu testjes gekocht en ondanks vele hersenspinsels (riscico, leeftijd, weinig ruimte in huis, niet praktisch, financieel, geen extra slaapkamer etc) zijn we dan plots toch weer bezig...Laat maar gaan. In ieder geval vandaag knal ovu test en dus binnen 24/48 uur eitje. Laat het nu maar een krachtig eitje zijn en een superzaadje en dat daar iets moois uit mag komen dat mag blijven...vooral dat laatste...zou fijn zijn.

De verwarring is niet weg. En wat voor lading erop ligt, ingewikkeld. Kan mij voorstellen naar al dat verlies dat het zorgeloze weg is. En het bewustzijn van wat je hebt en niet weet hoe het gaat groter dan ooit is. Generaties blijven zwanger worden, zou dat ook een punt zijn? Dat als we stoppen ik zo definitief niet meer bij de generatie zwangeren hoor....ouder ben etc...of is het kiezen om het niet te doen zo moeilijk omdat het zo enorm definitief qua keuze is....IK WEET HET NIET. En misschien is dat ook wel niet meer zo interessant of voegt het gewoon niets toe.

Ik wil graag nog een keer mama worden, ja! En praktisch zal het niet worden...nee! Maar kan ik het aan, ja! Ben ik bang? Nee! Dus......lets do it!  Want je bent zo reuze welkom.....en we hebben heeeel veel liefde en leuke broertjes voor je! En papa is te  gek!