Tja

Langzamerhand wordt het iets rustiger in mijn hart. De huilbuien zijn over. Af en toe ineens een traan...Praat er flink over en wat zijn er veel vrouwen die dit ook hebben gehad!

Mijn hoofd zit vooral bij dat gedoe om mij en werk. Bijzondere is dat waarheid langzaam boven drijft en dat zet alles in perspectief. Merendeel van mijn studenten met ouders beginnen zich achter mij te scharen en dat voelt goed.

Kortom, nog geen eind aan ellende op werk, maar de rollen draaien om, dat voel ik, dus vol vertrouwen in goede afloop.

29 november laatste echo..

En dan.........?!?!?!?!?!? Ik lig gisteren op bed en bedenk ineens dat er iets niet klopt in de telling van het aantal weken dat ik zwanger ben....Ik ging uit van 7 weken en 5 dagen, meldde dit aan de arts, die nam dit over, allemaal waren we er in ieder geval over uit dat 1 juli het kindje geboren zou worden. Uitgaande van de eerste dag van mijn menstruatie. Dat was 24 september....tellen jullie mee tot 10 november?

Dat zijn geen 7 weken en 5 dagen, maar 6 weken en 5 dagen!

Even werd ik ineens steenkoud, nog nagekeken op het internet met berekeningen, en het klopt. Ik heb mij een week vergist. De arts vroeg ook consultatie over de echo door de phone, bij niets zien in vruchtzak van 7 weken en 5 dagen....maar de vruchtzak is niet gemeten. Alleen gezocht of er wat in zit. Hij ging van mijn telling uit, daar was ik ook zelfverzekerd over....

Om een lang verhaal kort te houden...moet mijzelf direct terugfluiten, want met 6 weken en 5 dagen moet er ook al iets te zien zijn natuurlijk.....tenminste bij de meeste....Maar die 5 procent kans dat het goed komt is wel iets gestegen in mijn hoofd....Maar ik maak mij vast gek en hoop op iets wat niet kan......Maar mark en ik hebben vaker gekke dingen meegemaakt en mark en ik voelen vaker dingen aan......

Zou zo raar zijn als het waar was, ben je niet meer op ingesteld...Ik stel mijzelf straks teleur..of niet of wel....IS DE KANS NU GROTER??

Ik weet het eigenlijk niet. Zoveel verschillende verhalen....waar hoor ik bij?

In ieder geval gekozen voor curretage onder volledige narcose, bang voor ziekenhuizen....Dus dat is iig duidelijk....we shall see...nu maar wachten dan....

Liefs sterremunt!

 

501 x gelezen, 1

reacties (0)


  • sterremunt

    Curretage geweest, zag er erg tegenop. Vooral tegen de prik?! Viel natuurlijk weer mee! Ze waren ongelooflijk lief voor mij in het UMCG en er werd erg goed voor mij gezorgd. Het rare....vruchtzakje weg, dus ook zwangerschapshormoon bijna direct weg en ik moet bekennen...ik voel mij direct enorm een stuk fitter en opgewekter....wat ben ik dus hormoongevoelig......Ik sluit dit hoofdstuk af door het in het meest prachtige plekje van mijn hart te stoppen....tot ziens......

  • sterremunt

    Maandag echo gehad en nog steeds leeg, natuurlijk......
    Na veel gedoe en heeel lang wachten want alles liep uit....afspraak voor curretage en gekozen voor volledige narcose. Donderdag, morgen dus is de grote dag. Geen zin in, maar ja....moet toch eens verder...
    Dus tot zover!
    Hoop tot volgend jaar maar weer!
    Liefs Sterremunt

  • sterremunt

    Hoe leuk het zou zijn, en ook erg erg wonderbaarlijk, hihi...wij gaan er nu natuurlijk verstandig van uit dat het zakje leeg is en blijft. Ben ook alweer plannetjes aan het maken om ff weer wat kilootjes kwijt te raken, meer rust in mijn leventje te brengen, oftewel in hart en hoofd...ik voel mij ok. Enige klacht dat ik het nu al 2 weken enorm koud heb. BRRRRRRRR!!!! En wat lichtelijk verkrampt hartstreekje, zal wel van de spanning komen!!!! Iig, nu lekker gezellig met 2 prachtige en enorm slimme, hihi jongetjes in de kamer aan het spelen en fc groningen is aan het winnen van Feyenoord!! WAT EEN PRACHTIGE DAG! Natuurlijk zal er nog een traantje komen en vergeten doe ik dit nooit...maar op de een of andere wijze is er wat rust ontstaan. Gelukkig maar!