Happy met een dippie

Lieve dames,

bevallingsstory staat naast profielfoto. Inmiddels is de situatie als volgt. Rev doet het uitstekend! Hij zit al op 70cc met drinken uit de fles en drinkt gulzig. We moeten hem zelfs wat pauzes geven tussendoor! En wat Rev zo goed doet, gunnen we Nolan ook. Maar bij hem valt het kwartje keer op keer, maar hij pakt dat kwartje ook maar steeds weer op. Kortom, zijn drinkgedrag uit fles is nog niet consequent genoeg. Voor de rest hoort hij eigenlijk helemaal niet meer in het ziekenhuis. Het wachten is alleen op een paar dagen goed drinken. Dat voelt soms wel wat moedeloos. 1x per dag ga ik naar het ziekenhuis en Mark gaat dan op een ander moment. Ik verzorg Nolan zelf, in bad doen, voeden, verschonen en veel knuffelen. Want dat manneke mist dat natuurlijk al vanaf het begin en wij ook. Het blijft moeilijk om daar weer weg te gaan en elke dag bel ik ook nog even. Soms is het geweldig nieuws, hij dronk 55!!!! En dan weer dippie van 20cc.....tja, geduld is een schone zaak, maar wel een vervelende! Natuurlijk willen wij hem het liefste thuis hebben en ziekenhuis bereidt zich daar ook al op voor. Maar Mark en ik vinden het nog belangrijker dat we ook een verstandig besluit nemen. Hij zal gewoon in onze ogen een 3,4 tal dagen moeten laten zien hoe goed hij drinkt, voordat wij hem mee naar huis nemen. Voordat we alle focus op voeding leggen en angstig worden dat hij anders straks weer in het ziekenhuis komt te liggen. Die onzekerheid en angst zal teveel weerslag hebben op ons zelf, Rev en Nolan. Denken wij. Dus we wachten af en soms laat ik wat tranen lopen. Wou dat hij thuis was en ik heb heel veel kon knuffen. Dat de broetjes lekker dicht bijelkaar waren etc.

Wat wel heerlijk is is dat Mark en ik een superteam zijn en dat hij heel goed voor mij en Rev zorgt. Ik heb nu al 3 nachten mogen slapen van 24.00-8.00 uur. En Mark blijft dan beneden. Aangezien Rev s nachts maar 1 voeding heeft, krijgt zelfs mijn geliefde schat ook slaap. Helaas moet hij maandag weer aan het werk, maar op de dag dat onze andere knul naar huis mag komen, zal Mark er zijn en plakt hij, indien mogelijk er nog een paar daagjes aan vast.

We worden inmiddels verwend met bloemetjes en kaartjes, cadeautjes. Ook de buurvrouw die wij niet goed kennen bood hulp aan en iedereen is heel lief. We houden bezoek lekker af (vooral ik en niet even tactisch..eh...) want nu al dat geleur met Rev van ene hand naar andere en omdat Nolan er nog niet is en wij ons ritme proberen te krijgen....heb ik daar gewoonweg geen behoefte aan. Mensen vinden dit soms lastig, maar het voelt gewoon fijn met gezinnetje te zijn. Dus iedereen wacht nu rustig af en af en toe bellen we een vriendin, ouders etc en die komen dan lekker even langs. Tja....wat kun je dat een onaardig iemand worden, hihi!

De gehoortestjes zijn geweest en beide geslaagd. Hielprikjes gehad en nu is het wachten op de wijkverpleegkundige, die waarschijnlijk weer wacht op Nolan. Ook proberen we via de verzekering toch nog 1x 6uur extra kraamhulp te regelen, zodat we bij thuiskomst van Nolan goed kunnen opstarten.

Het is een hoop geleer, soms heeft Rev het te warm, luier te los omgedaan, flapjes niet goed naar buiten gevouwen etc. En toch is dat heel erg leuk! En als ik bel voor Nolan, vraag ik gelijk alles over Rev. Zo worden we direct bevestigd in wat we dachten en krijgen meer rust van binnen.

Tot zover eerst maar even.........bedankt voor de lieve reacties!!! Hoop dat het met jullie ook prima gaat en dat jullie heel happy zijn of snel worden!

Liefs Sterremunt