Nou, even recht vanuit het hart; IK GELOOF ER NIET MEER IN HOOR!!!! Vast niet en kan toch niet....of wel,niet.....nee, ik wil er ook helemaal niet meer aan denken....
En nou, plat gezegd, doen mijn tietjes pijn! Oftewel, die hebben saampjes vanmiddag even bedacht, laten we sterremunt lekker pesten! Gaan we lekker tintelen en doen of we kilootje aangekomen zijn, hahaha!!
Wat een lol, die twee en ik, ik zit er maar mee (joh, rijmt!) Ben 2 dagen weggeweest met mijn klasje vol studenten van 16,17 jaar in Drenthe...hartstikke leuk en zwaar vermoeiend. Kan nauwelijks meer denken, ben echt kapot!! Maar het was een succes en weer ben ik zo trots op ze, alles moesten ze zelf organiseren. Van het eten, bonte avond, activiteiten, etc.....en dat konden ze!!!
NOD dag komt nu wel heel dicht bij, nog 2 daagjes........voelde me afgelopen dagen best rustig, maar hield wel mijn lichaam in de gaten he....dus hoe rustig was mijn hartje dan eigenlijk, hihi....het is ook vaag allemaal...misschien is dat wel het mooie en moet ik dat leren waarderen. Dat de natuur bepaald en dat het wondertje komt als het komt. GEEN PEIL OM OP TE TREKKEN!!!!
WAAR BLIJF JE DOCHTER, ZOON!! Zin in je!!! Maar dat klinkt ook weer een beetje incestieus (?)
Stel dat het nou al mag zijn, na 1 ronde (voel me nou al verwaand..........wie ben ik om na 1 f.maandje al te klagen...mens eigen? of sterremunt eigen...?) en dan al zwanger.....
Mijn eerste gevoel is, tas pakken, briefje neerleggen en wegwezen. Ff weekje helemaal alleen (?) met mezelf...zwaar in de war zal ik zijn....kip zonder kop, poten, snavel.......
Of zal ik sereen overkomen/voelen...rustig/kalm termidden van al het lawaai......termidden van onze pup die mekkert en onze poes die blehrt....(vreemde dieren, I know) En dan blosjes op de wangen, schort voor en mijn man verwelkomen met een biertje, slofjes en dan gelukzalig verkondigen; echtgenoot (ben niet eens getrouwd maar het ligt zo lekker in de mond..) voor het nageslacht is gezorgd??????
Of zal ik na 12 maanden/pogingen, zwaar onzeker (zit in me) gluren in de wc pot en bijna het eitje wel door de eileider willen scheuren...teleurgesteld....bang....verdrietig....
Ach......ik weet het niet, zoals velen, WIJ WETEN HET NIET!!!!!
En dat, terwijl wij vrouwen toch zeer intelligente wezens zijn....
De vermoeidheid valt mijn ogen lastig......het verhaal wordt steeds vreemder, dus tijd voor sterremunt om haar bedje op te zoeken en te genieten van een welverdiende rust (want met 27 pubers, bier en een bonte avond en 2 geslachten en graag willen pesten....is er van slapen niets gekomen......!!!)
GAAAAP.........ga er gewoon op los fantaseren, DAN MAAR TELEURGESTELD, heb ik er vanavond lekker toch al van genoten!!!
Droom fijn!
Liefs Sterremunt
reacties (0)